PATRONAT MEDIALNY: „Ania z Avonlea” Lucy Maud Montgomery – recenzja
Odsłony: 21
Ania z Zielonego Wzgórza zdobyła serca paru pokoleń czytelników i stała się początkiem popularnego cyklu powieści o dalszych losach panny Shirley, perypetiach jej przyjaciół i rodziny. Ania z Avonlea ukazała się już w1909 roku. W Polsce po raz pierwszy wydany w 1924 r. w tłumaczeniu Rozalii Bernsteinowej. Ten tom był przetłumaczony też przez Marcelego Tarnowskiego jako Ania z Wyspy, popularny jest powojenny przekład Janiny Zawiszy-Krasuckiej. Współcześnie mamy do czynienia z kilkoma tłumaczeniami, różnymi wydaniami. Wydawnictwo MG kultywując serię ilustrowaną, opiera się na pierwszym przekładzie.
Z pozoru może wydawać się, że ta powieść jest skierowana wyłącznie do młodzieży. Nic bardziej mylnego. Każdy czytelnik, bez względu na wiek, dopatrzy się w niej wartości mu bliskich. Dla niektórych będzie to kolejna przygoda z rudowłosą Anią. Dla tych, co sięgną po raz kolejny po tę powieść, zetknięcie z tytułową bohaterką okaże się sentymentalnym, powrotem do czasów młodzieńczych. Już od chwili wydania książka, podobnie jak poprzedzająca ją część, szybko zyskała szerokie grono czytelników. Mimo upływającego czasu, codziennego pędu, treść i barwny język tej powieści sprawiają, że grono to się nie zmniejsza. Ale czy zdobędzie nowych, młodych czytelników? To już kwestia dyskusyjna.
Sięgając po tę część serii, przenosimy się do Avonlea, które jest fikcyjną wsią, usytuowaną na Wyspie Księcia Edwarda. Panna Shirley po skończeniu z doskonałym wynikiem seminarium, nie podejmuje dalszej nauki na uniwersytecie, ale pracuje w szkole, w której sama nie tak dawno się uczyła. Opiekuje się samotną, słabowidzącą już, poczciwą Marylą. Zakłada Klub Miłośników Avonlea, przyjaźni się z sąsiadem panem Harrisonem i Panną Lawendą z Chatki Ech. Na Zielonym Wzgórzu pojawiają się nowi wychowankowie: bliźnięta, w polskiej wersji znane jako Tola (grzeczna i pracowita) i Tadzio (wyjątkowo niesforny) , a co za tym idzie – nowe wyzwania i nowe kłopoty. Nie zabraknie wątków uczuciowych, a nawet… ślubu.
Razem z Anią poznajemy bliżej mieszkańców Avonlea, bierzemy udział w licznych przygodach. Jesteśmy również świadkami wewnętrznej przemiany bohaterki. To już nie jest ta sama osoba, co w pierwszej części cyklu Ania z Zielonego Wzgórza. Rudowłosa kobieta dojrzała, twardo stąpa po ziemi, co można zaobserwować w jej sposobie bycia i zachowania.
Autorka za pomocą języka kreuje ciekawy świat, który pragniemy poznać. Wszystkie postacie narysowane zostały lekko i zadziwiająco barwnie. Dzięki temu książkę czyta się szybko. Jedyne, czego brakuje, to jakiegoś elementu, który jest w stanie zaskoczyć czytelnika i zapaść mocniej w pamięć. Momentami akcja powieści przestaje być żywa, co sprawia, że zaczynamy odczuwać znużenie. Cóż, nie zapominajmy, że mamy do czynienia z prozą dość staroświecką, choć nie można jej odmówić uroku.
Wydawnictwo MG przygotowało dla nas po raz kolejny pięknie wydaną powieść. Okładka w czerwone maki przykuwa wzrok. Odpowiednia interlinia sprawia, że nie męczą się oczy w trakcie czytania. Rozdziały, podobnie jak w części pierwszej, opatrzone zostały ilustracjami kwiatów i innych roślin oraz ich łacińskimi nazwami. Osobiście zastąpiłbym je rysunkami, przedstawiającymi różne sceny z powieści.
Seria jest naprawdę ładnie wydana i będzie dobrze prezentowała się na regale. Twarda okładka okazuje się jednak niepraktyczna, książka podczas czytania zaczyna ciążyć w dłoniach, ale to nie odstraszy sympatyków prozy Lucy Maud Montgomery.
Powieść Ania z Avonlea to pozycja, po którą może sięgnąć każdy niezależnie od wieku. Czy każdy jednak polubi tytułową bohaterkę? Trzeba się o tym przekonać samej/samemu, i sięgnąć po tę książkę.
Mateusz Koniuszaniec
oraz redakcja Życia i Pasji
materiał chroniony prawami autorskimi
Autor: Lucy Maud Montgomery
Tytuł: Ania z Avonlea
Tytuł oryginalny: Anne of Avonlea
Cykl: Ania z Zielonego Wzgórza
Tłumaczenie: Rozalia Bernsteinowa
Data wydania: 15.06.2022
Ilość stron: 415
ISBN: 978-83-7779-820-1
