Odsłony: 25
Pijesz codziennie kawę? Jesz co niedzielę obiad z najbliższymi? Może regularnie wychodzisz z psem na spacer? Modlisz się? Czytasz?
Takich pytań można by postawić jeszcze przynajmniej kilka (a może i kilkadziesiąt).
Czy zastanawiasz się jednak, dlaczego to robisz? Przyzwyczajenie, rutyna, potrzeba?
A może by tak zacząć świadomie celebrować te codzienne, zwyczajne czynności?
Przede mną leży książka „Potęga codziennych rytuałów”, której podtytuł brzmi: „Jak celebrować proste czynności”, czyli niemal dokładnie tak, jak zadane przeze mnie pytanie.
Mówi się, że nie ocenia się książki po okładce, ale to ona właśnie zwróciła moją uwagę. Na jasnoróżowym tle przedstawione są trzy piękne filiżanki, a ja mam jakąś dziwna słabość do takich rzeczy. Jestem wielką fanką filiżanek. Uwielbiam ich różne kształty, kolory, materiał, z którego są zrobione. Z radością zatem sięgnęłam po książkę.
Już w rekomendacjach, które zamieszczone są na pierwszej stronie, przeczytałam, że jest to „lektura obowiązkowa dla każdego, kto szuka sensu w tym dziwnym, nowym świecie” (s. 1).
A czyż teraz właśnie nie dzieje się coś dziwnego? Czy setki, miliony ludzi nie zatrzymało się na chwilę, by ze zdziwieniem stwierdzić, że ich życie to istny obłęd, pęd nie wiadomo za kim, czy za czym? Może to właśnie czas na zmiany, na zwolnienie tempa i celebrowanie prostych czynności, jak radzi Casper ter Kuile?
W przedmowie do książki Dacher Keltner pisze: „Żyjemy w epoce fragmentacji […] ludzie coraz częściej traktują swoją pracę, miejsce zamieszkania, przyjaźnie czy małżeństwo jako coś przejściowego.
Z głębokich i historycznych powodów poczucie tożsamości człowieka staje się coraz mniej jednorodne” (s. 9).
Z jednej strony mamy coraz więcej praw, jesteśmy coraz bardziej świadomi, a z drugiej dokucza nam coraz większa samotność, wynikająca z braku wspólnoty.
Jak odnaleźć zatem sens życia? Casper ter Kuile twierdzi, że tylko dzięki wspólnocie, zaś pierwszym krokiem, by tak się stało, jest stworzenie sobie codziennych rytuałów, czyli schematycznych, powtarzalnych sposobów wyrażania emocji.
Aby to w ogóle było możliwe, należy zacząć od nawiązania więzi z samym sobą, a na to „potrzebujemy czasu i uwagi, które pozwolą nam zintegrować nasze doświadczenia, poglądy i tożsamości” (s. 69). Znaczącą rolę pełni tu czytanie, które „jest drogą do większej świadomości. Do odwagi i zaangażowania. Pomaga nam dostrzec własne błędy i znaleźć lepszą drogę” (s. 89), “może nam pomóc włączyć poszczególne elementy naszego doświadczenia w pełnię naszego ja” (s. 90).
Kolejne rozdziały traktują o nawiązywaniu więzi z innymi, z naturą, a także z tym, co transcendentne. Autor zwraca uwagę na wydawałoby się banalne rzeczy, choćby takie jak wspólne posiłki, które pozwalają na głębsze przeżywanie więzi; czy spędzanie wolnego czas na łonie natury: „Kiedy mamy kontakt z przyrodą, zmieniają się nasze priorytety – przestajemy skupiać się tak bardzo na samych sobie, na odczuwanej goryczy i rozpaczy, otwieramy się na nowe możliwości i pojawia się w nas więcej przestrzeni na współczucie. Dla osób borykających się z głęboką depresją przebywanie na łonie natury może wręcz okazać się fundamentalnym czynnikiem, który umożliwia powrót do zdrowia” (s. 183-184).
„Potęga codziennych rytuałów” nie jest książką, którą można przeczytać z tak zwanego doskoku. Wymaga skupienia, zastanowienia się, przemyślenia, a czasem nawet poszukania informacji dodatkowych, gdyż nie wszystko może być dla nas zrozumiale. Autor odwołuje się bowiem do Biblii, filozofii, literatury i filmu, które niekoniecznie każdy musi znać. Te trudniejsze partie przeplatane są jednak przykładami z codziennego życia, a te już są bliskie każdemu z nas.
Jeśli zatem chcesz rozwijać się duchowo, znaleźć sens w swoim życiu i wyjść z kryzysu społecznej izolacji, ta książka jest dla Ciebie.
Polecam. Beata Grzywacz
materiał chroniony prawami autorskimi
Wydawnictwo Kobiece
Tytuł: „Potęga codziennych rytuałów. Jak celebrować proste czynności”,
Autor: Casper ter Kuile
Tłumaczenie: Magdalena Wysmyk
Liczba stron: 312
Data wydania : 2022
ISBN:978-83-67069-60-1
Beata Grzywacz – absolwentka filologii polskiej na UJ, wieloletnia nauczycielka, liderka kampanii Cała Polska Czyta Dzieciom, pomysłodawczyni Szkolnego Klubu Przyjaciół Książki, który prowadzi od kilku lat, autorka bloga „Tarnobrzeskie kobiety”. Lubi, gdy się coś dzieje, dlatego wciąż podejmuje nowe wyzwania – im trudniejsze, tym lepiej.
