SZPIEG W KSIĘGARNI: „NIE IGRAJ Z OGNIEM”, Amanda Searcy

Odsłony: 83

Od dziecka fascynował mnie ogień. Mogłam się długo w niego wpatrywać, grzać się w jego cieple i ulegać jego żółto-pomarańczowo-czerwonej hipnotyzującej magii. Tak, magii. Po kilku latach wiedziałam dlaczego “tak mam”. Ogień to mój żywioł. Od dawna podziwiam jego piękno i siłę, lecz także czuję przed nim respekt, bo wiem jak niszczycielski potrafi być. Nie tylko mnie fascynuje ogień, także siedemnastoletnią Jenny, kryminalistkę naznaczoną blizną. Zapraszam na recenzję powieści Amandy Searcy Nie igraj z ogniem.

Jenny przeprowadza się do ojca. Wraz z nim mieszka w remontowanym właśnie motelu w ponurym miasteczku, w nieciekawej dzielnicy. To była konieczność, która pozwoliła jej skrywać mroczny sekret. Gwarancja bezpieczeństwa. W Nowym Meksyku nikt jej nie zna, zwłaszcza jej przeszłości. Mieszkańcy nie wiedzą, co przeżyła i kim się stała. Jenny może być teraz kimkolwiek zechce, stara się zachowywać jak nowa lepsza ja. Napomina samą siebie, wzmacnia pozytywnie, bo wie, jak trudny jest jej przeciwnik.

Wprawdzie nastolatka zmieniła środowisko, lecz nie pozbyła się swego uzależnienia spalającego ją od środka. Codziennie woła ją ogień. Blizna czuje głód, który trzeba zaspokoić. Wprawdzie chwilami jest ona nasycona, ale czasem przejmuje kontrolę nad Jenny. I tak to trwa od lat, od wypadku z dzieciństwa. Najgorsze jest to, że zapalniczki ją prowokują i atakują. To one i zapałki stanowią największą pokusę. „Mój wzrok znów pada na srebrną zapalniczkę. Zastanawiam się, jak by to było trzymać ją w dłoni. Zapalić ją i wpatrywać się w płomień. Magiczny, zabójczy, piękny płomień…”. (s. 69)

Temat ognia w rodzinie Jenny jest zakazany. Budzi złe wspomnienia, potworny ból, przerażenie, rodzicielską rozpacz. Niby temat nie istnieje, ale tak naprawdę istnieje, tylko nikt o tym głośno nie mówi. Ojciec pilnuje ją w miarę możliwości – zawozi ją do szkoły i odbiera mrukliwy i niewyspany Cam. Jednak Jenny to sprytna dziewczyna, okłamująca wszystkich naokoło. Zaprzyjaźnia się z Ro, która jest niechciana w domu ciotki. Z czasem nawiązuje bliższą znajomość z Karą, koleżanką z klasy nieco odseparowaną od reszty. Bena poznaje w trakcie realizowania projektu szkolnego. To on staje się jej wzorem do naśladowania i nie tylko. Z kolei Suds to lokalny aktywista, zaś Allen… nosi przy sobie policyjną krótkofalówkę i „pilnuje porządku” tu i tam. Czy to on obserwuje każdy ruch Jenny? Czy zamierza poznać i wyjawić jej sekrety?

Thriller stanowi ciekawe studium psychologiczne głównej bohaterki. Dzięki zastosowaniu narracji pierwszoosobowej czytelnik zna Jenny jak dobrą koleżankę ze szkoły, poznaje jej myśli, uczucia, a nawet staje się nią. Obserwuje jej proces uzależnienia się od ognia, nierówną walkę z nałogiem. Jenny to piromanka. Różne zachowania nastolatki – tłumaczenia się przed sobą samą, wybielanie, zaprzeczanie, bezsilność, podniecenie, euforia, ulga – pokazują, jak trudno dziewczynie zerwać z podpaleniami, odmienić swoje życie, stać się kimś takim jak Ben. Co takiego wydarzyło się w życiu bohaterki, że stała się piromanką? Jaki bagaż doświadczeń dźwiga co dnia? Jakie tajemnice ją spalają od środka? Jedno jest pewne: „Te wszystkie sekrety mnie wykańczają”. (s. 164)

Okładka przyciąga wzrok i przemawia do wyobraźni czytelnika. Tytuł jest wymowny sam w sobie. To ostrzeżenie. Rodzice od małego powtarzają dzieciom, że nie wolno bawić się zapałkami, zapalniczką, bo może się to źle skończyć. Wystarczy spojrzeć na Jenny. Autorka stopniowo odkrywa tajemnice bohaterów i ich doświadczenia życiowe. Stale, choć czasami niezauważalnie, stopniuje napięcie, dawkuje emocje i informacje, a tymi potrafi manipulować i zwodzić. W pewnym momencie stwierdziłam, że autorka bawi się ze mną, dorosłą czytelniczką, w kotka i w myszkę. Byłam w lekkim szoku, gdy doszłam do tego wniosku. Nic dziwnego, że Amanda Searcy jest autorką bestsellerów z gatunku Young Adult. Mnie samej trudno było się oderwać od tej nieprzewidywalnej powieści, zwłaszcza od kilku ostatnich rozdziałów. Towarzyszyło mi zaskoczenie, gdy kłamstwa i sekrety piromanki wychodziły na jaw, oraz uznanie dla autorki za inteligentną fabułę.

Dajcie się omamić kłamstwom nastoletniej bohaterki. Dajcie się zahipnotyzować małemu płomieniowi, a po chwili będziecie się wpatrywać w ogień i łuny pożarów pojawiających się w lesie między remontowanym motelem a kolonią, lecz tylko na czas czytania wciągającego thrillera Nie igraj z ogniem. Zabawy z tym żywiołem odradzam, ale zachęcam do zorganizowania jesiennego ogniska z pieczeniem kiełbasek i ziemniaków. Gdy zabrzmi piosenka Płonie ognisko, to nabierze ona innego wymiaru. Pasjonującej lektury!

Polecam, Marta Korycka

materiał chroniony prawem autorskim

Wydawnictwo: Wydawnictwo Kobiece

Autor: Amanda Searcy

Tytuł: Nie igraj z ogniem

Tytuł oryginalny: Watch You Burn

Tłumaczenie: Grzegorz Gołębski

Data wydania: 28.08.2019

Ilość stron: 344

ISBN: 978-83-66338-65-4

Marta Korycka – absolwentka filologii polskiej i bibliotekoznawstwa z informacją naukowo-techniczną na UWM. Zodiakalna łuczniczka uwielbiająca niebieskości. Bardzo zawyża średnią czytelnictwa w Polsce i jest z tego dumna. Humanistka kochająca literki we wszelkiej postaci, kształcie, formie, kolorze etc. Ma wiele pasji, ale literki to ta główna, stąd literkowy blog o literkach cudzych i swoich. Czasami coś piśnie, gdy ją psiapsiółka Wena raczy nawiedzić. Ceni inteligencję i poczucie z humorem, uwielbia żonglerkę słowną i ogień. Cechy charakterystyczne: cm, pieprzyki, szkiełka.