POZNAJ SWÓJ KRAJ: “GDZIE BIAŁY JELEŃ SZCZĘŚCIE PRZYNOSI” – fotoreportaż Danuty Baranowskiej

Odsłony: 1729

Ustroń, miasto-ogród otoczone wzgórzami i urzekające każdego swoją niepowtarzalną, podgórską atmosferą jest jedną z głównych atrakcji w Beskidzie Śląskim. Malowniczo położone miasteczko w dolinie Wisły, otoczone przez szczyty Czantorii i Równicy, stanowi urocze miejsce odpoczynku i rekreacji. Wiele jest atrakcji w regionie, począwszy od możliwości wycieczek pieszych, rowerowych, wędrówek szlakami górskimi, zabawy w parkach linowych skończywszy na turystyce i sportach zimowych…
Ale dzisiaj opowieść będzie nie o górach, czy zabytkach. Będzie to coś zupełnie innego, coś co daje radość i dzieciom i dorosłym…

Jest w Ustroniu taki uroczy zakątek zwany Leśnym Parkiem Niespodzianek. To miejsce, gdzie większość zwierząt chodzi na wolności. Można karmić daniele i sarny, które podchodzą blisko do człowieka i jedzą z ręki. Można obejrzeć pokazy lotów drapieżnych ptaków, pogłaskać koźlęta. Zwierzęta są ufne, nie boją się człowieka – swego odwiecznego wroga. Tutaj mają spokój, są pielęgnowane i karmione. Żyją wprawdzie wśród ludzi, ale na wolności i swobodzie.

Obecność kóz, koni i osiołków, czy ozdobnego drobiu jest magnesem, który przyciąga całe rodziny z dziećmi, zwykle mieszkańców miast spragnionych bliskiego kontaktu ze zwierzętami.

Park jest położony na terenie starego lasu bukowego rozciągającego się na południowym stoku Równicy. Leśny Park Niespodzianek stwarza wszystkim odwiedzającym możliwość obcowania z naturą. W czasie spaceru nie sposób ominąć głównej atrakcji parku – stacji ptaków drapieżnych. Dzikość przyrody i możliwość oglądania jej z bliska fascynuje chyba wszystkich. Drapieżne orły, sokoły i jastrzębie ukazują nam tutaj swoje piękno, siłę i nieokiełznaną naturę. Sokolnicy pokazują magię, jaka tworzy się między ptakiem i człowiekiem.

Na rozległym terenie parku, na łonie przyrody żyjącej swoim rytmem można podziwiać dziki i małe warchlaki, kozy, muflony, jelenie szlachetne, sarny i daniele.
W Leśnym Parku można obserwować białe jelenie, zwane jeleniami św. Huberta, które są dużą rzadkością w naturze. Nie mają barwnika, który nadaje kolor jeleniom szlachetnym, a myśliwi i leśnicy wierzą, że spotkanie jelenia albinosa w lesie przyniesie szczęście.

O jeleniu św. Huberta – patrona myśliwych istnieje wiele legend, które można usłyszeć od rdzennych mieszkańców Ustronia i okolic. Jedną z nich „O Białym Jeleniu i Świętym Gaju” usłyszałam na wieczorku beskidzkich gawęd w Domu Kultury.

Dawno, dawno temu, kiedy na świecie dziwożony i inne duchy leśne żyły w wielkich borach, kilku myśliwych wybrało się na łowy. Dzielni to byli ludzie i z puszczą obeznani, jednak wędrując coraz głębiej przez moczary i las, drogę w końcu zmylili, a zły zaczął ich wodzić na manowce.
Zwierzyny nie znaleźli, nękały ich za to chochliki i leśne nimfy, plącząc ścieżki i fałszywe znaki wycinając na drzewach. Po kilku dniach, gdy stracili już wszelką nadzieję, chorzy i wynędzniali ujrzeli białego jelenia.
W pierwszym odruchu instynkt kazał im wyciągnąć łuki. Jednak główny łowca zawołał – stójcie! on patrzy śmiało i jest nieziemsko piękny – schowajcie strzały.

Jeleń stanął pod ogromnym drzewem. Lekko kopytkiem grzebał w ziemi i potrząsał wspaniałym łbem z błyszczącym porożem. Odszedł kilka kroków i znowu stanął i znowu odszedł, zwracając śliczną głowę do zdziwionych myśliwych.
– Idziemy za nim, może on nas z tego dzikiego lasu wyprowadzi. Ten jeleń zachowuje się, jak by chciał żebyśmy szli za nim.
Łowcy posuwali się za jeleniem powoli, a wysiłek ich i trud nagrodzony został, gdyż wkrótce dotarli do niewielkiej osady, gdzie mogli zaznać odpoczynku i opatrzyć swe rany po długiej i męczącej wędrówce.

Wioskowa Mądra Baba rzekła, że wdzięczność są winni św. Hubertowi, bowiem jego sługą jest ów jeleń.

Myśliwi pod drzewem zbudowali ofiarny ołtarz kamienny i w rocznicę spotkania jelenia zbierali się w Świętym Gaju, aby podziękować jeleniowi za ocalenie życia. Tam też odbywały się uroczystości na cześć św. Huberta, zwanego czasem Duchem Puszczy, a okoliczni ludzie wierzą do dzisiaj, że kto ujrzy białego jelenia, ten będzie mieć szczęście.

tekst i fotografie: Danuta Baranowska
materiał chroniony prawami autorskimi

Zobacz, JAKIE PIĘKNE ALBUMY  na zdjęcia! 

Danuta Baranowska – stuprocentowy zodiakalny baran, niespokojny duch, aktywnie i entuzjastycznie nastawiona do życia. Jak przystało na znak żywiołu ognia, uwielbia kolor czerwony. Kocha książki w każdej ilości, przyrodę, góry, kawę z kardamonem i koty. Jest właścicielką, a właściwie niewolnicą kota ragdolla o imieniu Misiek. Jej pasją są podróże, zwiedzanie niezwykłych miejsc, poznawanie ciekawych ludzi oraz fotografia.