Odsłony: 1860
Proste origami to ciekawa propozycja na ferie zimowe. Wystarczy kartka papieru i odrobina cierpliwości, by miło spędzić czas i wyczarować coś niezwykłego. Spróbuj pobawić się techniką origami. Wciągnij do zabawy dzieci. Ferie w domu mogą być takie kolorowe…
Krótka historia origami
Czy wiesz, że sztuka składania papieru znana jako origami, pochodzi z Chin? Na szeroką skalę rozwinęła się w Japonii, dlatego uważa się ją za tradycyjną sztukę japońską. Praktyka origami powstała ok. 700 r. Pierwotnie z papieru tworzono dekoracje na ceremonie religijne, potem zaczęto przyozdabiać również domy. W okresie Edo (1603 – 1868) dokonała się “rewolucja” origami. Zaczęto przycinać oraz nakładać kartki papieru, a popularność tej sztuki wzrosła niezmiernie, aż w kolejnych latach zaczęła być przedmiotem nauczania w szkołach podstawowych. Uczniowie po dziś dzień uczą się origami – dzięki temu mają okazję poznać podstawy geometrii (czyż nie przydałoby się to i w polskich szkołach)?
W 1797 r. w Japonii powstał pierwszy podręcznik origami, w którym pokazano 49 sposobów składania żurawia, japońskiego symbolu szczęścia i życia.
W XX w. ostatecznie ustalono reguły origami: punktem wyjścia ma być kwadratowa kartka papieru, której nie wolno ciąć, kleić i dodatkowo ozdabiać i z której, poprzez zginanie, tworzone są przestrzenne figury.
Odmiany japońskiej techniki
Origami klasyczne – polega na tworzeniu przestrzennych figur ze składania pojedynczego kwadratu papieru. Są też warianty składania z koła i trójkąta.
Origami modułowe (matematyczne) – większość modeli modułowych przedstawia bryły geometryczne o wysokiej symetrii. Składa się je z wielu identycznych lub podobnych modułów, zaś każdy moduł jest składany techniką origami z osobnego arkusza papieru. Liczba modułów wchodzących w skład modelu może wynosić od dwóch do kilkuset.
Kirigami – w tej odmianie wolno twórcy robić małe cięcia w papierze (z jap.kiru = uciąć, kami = papier). Powstają wówczas formy „trójwymiarowe”.
Origami na świecie i u nas
W Tokio od 1990 r. istnieje organizacja JOAS (Japan Origami Academic Society) skupiająca miłośników origami. Sztuka ta ma na świecie wielu zwolenników, tworzących takie organizacje, jak np. Origami – USA czy Brytyjskie Stowarzyszenie Origami. Polskie Centrum Origami, którego założycielką i prezesem jest Dorota Dziamska znajduje się w Poznaniu.
Polskie Towarzystwo Origami “Papierowe Fantazje” ma siedzibę w Kostomłotach koło Kielc. Stowarzyszenie wydaje biuletyn w języku polskim w całości poświęcony tematyce origami.
Figurki z papieru można oglądać w Centrum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha w Krakowie. W Japonii muzeum origami istnieje w mieście Kaga.
Gdzie szukać pomysłów i wzorów
W sieci można znaleźć wiele filmików instruujących, jak zrobić dany model z papieru, a także dużo wzorów do pobrania. Istnieje również sporo literatury na ten temat. Oto kila propozycji:
“Wszystko co można zrobić z papieru” Aniela Cholewińska – Szolik 2010, Zielona Sowa
“Origami Święta Bożego Narodzenia” Halina Rościszewska-Narloch, 2010, Studio Format
“Origami. Samoloty i statki” Piotr Kozera, Tomasz Jabłoński, 2010, Agencja Wydawnicza Jerzy Mostowski
“Papierowe zwierzaki, czyli origami płaskie i przestrzenne z kwadratu” Dorota Dziamska, 2010, Bis
“Origami. Modułowy zawrót głowy” Stanisław Skibiński, 2010, Studio Format
“Każde dziecko to potrafi. Księga Origami. Składanie papieru: od modeli prostych po skomplikowane” praca zbiorowa, 2009, Buchmann
“Origami dla początkujących” Nick Robinson, 2009, Parragon
“Papierowa wioska smerfów, czyli origami płaskie z kwadratu” Dorota Dziamska, 2008, Bis
Warto bliżej się zapoznać z tą techniką. Zaczynając od prostego origami i przechodząc do coraz trudniejszych form, zapewnimy sobie ciekawą rozrywkę, poćwiczymy cierpliwość, dokładność i staranność. Przy niewielkim nakładzie finansowym (kolorowe kartki, nożyczki) wyczarujemy wspaniałe ozdoby np. na choinkę, zabawimy dzieci, wykonamy drobne upominki.
Tekst: Agnieszka Grabowska
materiał chroniony prawami autorskimi
