POZNAJ SWÓJ KRAJ ...
DRZEWA UMIERAJĄ STOJĄC Czytaj dalej »
PODRÓŻE:
BIAŁORUŚ DLA POCZĄTKUJĄCYCH, Igor Sokołowski Czytaj dalej »
PORADY:
JAK UCZYĆ SIĘ JĘZYKÓW OBCYCH? Czytaj dalej »
DZIECKO W SZKOLE :
KIEDY NAUKA STAJE SIĘ PROBLEMEM... Czytaj dalej »
ZDROWIE:
JAK SIĘ KLUJE GŁÓD? Czytaj dalej »
ALCHEMIA PRANIA:
GADŻETY POMOCNE W PRANIU Czytaj dalej »
POCZYTAJ MI NA UCHO (DO MATURY):
ŚCIĄGA Z JĘZYKA POLSKIEGO. POWTARZAJ WIADOMOŚCI Z AUDIOBOOKIEM Czytaj dalej »
CIEKAWOSTKI NAUKOWE:
JAK DZIAŁA PAMIĘĆ? Czytaj dalej »
KSIĄŻKA NA WAKACJE:
PODUSZKA W RÓŻOWE SŁONIE Czytaj dalej »
AUDIOBOOK NA WAKACJE:
SERCE Z SZUFLADY, Agnieszka Jeż Czytaj dalej »
KOMIKS NA WAKACJE:
FALE, Aj Dungo Czytaj dalej »
Category Archives: wasze pasje
“UŚMIECH, TO MÓJ KLUCZ DO WSZYSTKICH SERC” – rozmowa z Urszulą Wojnarowską-Curyło
Dzisiaj mamy przyjemność zaprosić Państwa na spotkanie z wyjątkową kobietą. Zawodowo jest cenionym specjalistą w zakresie neurologopedii z dwudziestopięcioletnim doświadczeniem. Spełnia się także dydaktycznie prowadząc zajęcia ze słuchaczami studiów logopedycznych i neurologopedycznych na Uniwersytecie Rzeszowskim oraz Wyższej Szkole Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie. Ci, którzy znają ją prywatnie, wiedzą, że jest to osoba wrażliwa z wyjątkową osobowością. Kocha rzeźbę, literaturę fantasy, pływanie, taniec towarzyski, śpiew chóralny, psy, Portugalię, Węgry oraz ptaki. W wolnych chwilach pisze eseje, które umieszcza na swoim blogu. Oto rozmowa z Urszulą Wojnarowską-Curyło.
NAPARSTKOMANIA – rozmowa z Agnieszką Wiechucką o jej kolekcji naparstków
Naparstek. Każdy kojarzy ten praktyczny przyrząd, można by rzec „pospolity aż do bólu”. Okazuje się, że jest to bardzo powierzchowne skojarzenie! Czy wiecie, że najstarszy naparstek odnaleziono w starożytnych Pompejach? Pochodził z I wieku naszej ery.
Mamy nadzieję, że nasz dzisiejszy Gość – Agnieszka Wiechucka sprawi, iż już nigdy nie potraktujecie naparstka jako zwykły kawałek metalu. Przekonajcie się, że to maleństwo może być malowanym ptakiem, lalką, porcelanową figurką i w ogóle może przybrać magiczną postać. Poznajcie zatem niecodzienną pasję pani Agnieszki.
Podnieść rękawicę – rozmowa z Patrykiem Czeczko o pasji rycerskiej
Dziś wyjątkowo zapraszamy na podróż z pasją. Przeniesiemy się do czasów średniowiecznych, na pola Grunwaldu. Dowiemy się, co wchodzi w skład uzbrojenia rycerza i na czym polegają sportowe walki rycerskie. Z pasjonatem historycznych rekonstrukcji bitew, Patrykiem Czeczko rozmawia redaktor Marta Korycka.
NIE PODDAJĘ SIĘ TRUDNOŚCIOM, CZASEM W MYŚL HASŁA “AUT VINCERE, AUT MORI” – rozmowa z Marzeną Jarzyną, kobietą o wielu pasjach
Dzisiaj przedstawiamy Państwu kobietę, która swoim życiowym optymizmem, zainteresowaniami i wiedzą mogłaby się podzielić z kilkoma malkontentami i jeszcze dużo by dla niej zostało. Po ukończeniu filologii klasycznej bynajmniej nie czuje się odrzucona przez system oświaty. Stara się wpoić swoim uczniom wiedzę i zarazić szacunkiem do wartości świata antycznego, a jeszcze bardziej do chrześcijańskich korzeni naszej europejskiej i polskiej kultury. Tłumaczy teksty ojców kościoła napisane w j. greckim lub łacińskim oraz prowadzi lektorat w Instytucie Teologicznym i w Wyższym Seminarium Duchownym. Podróżuje po całym świecie, czyta po cztery książki naraz, lubi rozmawiać z ludźmi i wspierać ich w problemach oraz snuje milion planów na przyszłość. Marzena Jarzyna, bo o niej mowa, to piękna duchem, niepełnosprawna osoba, która jest dowodem na to, że ograniczenia nie przekreślają nikogo, niezależnie czy przejawiają się jako fizyczna ułomność czy psychiczna słabość. Człowiek tyle jest wart, ile z siebie daje innym. Poznajcie ją.
TEATR DWÓCH AKTORÓW, CZYLI W TEATRZYKU MILOLKA – rozmowa z Anią i Łukaszem Pawelec o ich teatralnej pasji
“Po wielu wieczorach monotonii, spotkaliśmy się w teatrze… I to nie byle jakim, bo w naszym! Podczas prób śmialiśmy się z siebie nawzajem i nie mogliśmy uwierzyć w to, że robimy to, co robimy. Na pewno wyglądaliśmy wtedy zabawnie. Dwoje dorosłych ludzi, kiedy już ich dzieci śpią, zapalają światła w salonie, rozkładają 3 deski z oknem na środku i bawią się pacynkami. No cóż… długie godziny prób, nagrywania, oglądania i znowu próbowania…. Z zaciekawieniem oglądaliśmy każdy filmik i śmialiśmy się z siebie do łez.”
Dzisiaj zapraszamy Państwa do magicznego miejsca, gdzie słowa mają magiczną moc…
IŚĆ NA NOŻE, ŁYŻKI I WIDELCE – rozmowa z Eweliną i Mariuszem Szkutnik o zabawie w gotowanie
Gotowanie dla jednych jest tylko obowiązkiem, koniecznością, dla drugich – przyjemnością, pasją i zabawą. O takich właśnie pasjonatach, którzy pichcą nie tylko w domowym zaciszu, ale także organizują kulinarne warsztaty dla dzieci, przeczytacie w najnowszym wywiadzie przeprowadzonym przez Redaktor Martę Korycką. Znajdziecie w nim także przepis na zupę dyniową. Smacznego!
PIĘKNA KOBIETA Z GENEM SPOŁECZNIKA – rozmowa z Dorotą Raczkiewicz o pomaganiu innym i zdobywaniu górskich szczytów
Są tacy, którzy rodzą się z genem społecznika, nie tylko z zapałem pomagają innym, ale też zarażają dobrocią. Jedną z takich “zwyczajnych niezwyczajnych” osób jest pomysłodawczyni, założycielka i szefowa Drużyny Szpiku, prezes Fundacji Anny Wierskiej „Dar Szpiku”, a prywatnie – pasjonatka chodzenia po górach, Dorota Raczkiewicz. Zapraszam do lektury wywiadu, przeprowadzonego przez redaktor Martę Korycką.
DREWNIANA SYMFONIA NA 4 RĘCE– rozmowa z Anią i Łukaszem Pawelec o ich drewnianej pasji w wersji dziecięcej
Mają ogromną wyobraźnię i wiele pasji, ale dziś podzielą się z nami tą “drewnianą”. Są młodzi, pomysłowi, utalentowani. Wspólnie wykonują niepowtarzalne, ekologiczne zabawki, domki dla lalek, ozdoby do dziecięcego pokoju. O tym, co ich łączy, o radości tworzenia, o modelu fiata 126p i o tym, jak powstała “Maszyna Milolka” opowiedzieli naszej redaktorce Anna i Łukasz Pawelec ze Stalowej Woli.
MAŁE JEST PIĘKNE! – rozmowa z Pauliną Kupis, architektką przestrzeni w wersji mini
“Pamiętajcie o ogrodach, przecież stamtąd przyszliście…” – słowami Jonasza Kofty zapraszam na spotkanie z osobą o niezwykłej pasji, która z roślinek, ziemi oraz drewnianych elementów tworzy miniaturowe dzieła sztuki ogrodniczej. Cieszą ją proste rzeczy, chce zazielenić wszystko, co tylko się da, zapewnia poczucie sielankowości. Z Pauliną Kupis rozmawiała Marta Korycka.
ZASZYDEŁKOWANA – rozmowa z Moniką Fuchs, kobietą wojującą szydełkiem z chorobą
Kiedy ma się jakąś pasję, wtedy łatwiej znosić różne dolegliwości, można zapomnieć na pewien czas o chorobie. Szydełkowanie i zapalenie stawów pozornie do siebie nie pasują. A jednak… szydełko okazuje się znakomitym orężem w boju z problemami zdrowotnymi. Spod palców “zaszydełkowanej” Moniki Fuchs wychodzą prawdziwe cudeńka: kolorowe podkładki, zakładki do książek, motyle, ozdoby choinkowe. O swoim zamiłowaniu do “dziergania” opowiedziała w rozmowie z redaktorką Martą Korycką. Zapraszam serdecznie, sama nie mogę wyjść z podziwu – Agnieszka Grabowska.
PRZYWDZIEWAĆ MASKĘ – rozmowa z rzeźbiarzem, Patrykiem Nieczarem
W 2002 roku stworzył swój pierwszy hełm z maską, stylizowany na tatarskie hełmy z okresu mongolskiej ekspansji na Europę. Był to pierwszy hełm maskowy, jaki powstał w powojennej Polsce w ramach rekonstrukcji historycznej. Jego wystawy masek z metalu są jedynymi takimi w naszym kraju. Te dzieła sztuki są wręcz zachwycające. Do tego stopnia, że zapozowały do nich trzy piękne i znane kobiety: Anna Maria Jopek, Justyna Steczkowska oraz Kayah. Kim jest nasz dzisiejszy gość? Rzeźbiarz, wielki pasjonat historii i historii sztuki, osobowość magazynu “Życie i pasje”, Patryk Nieczar. Zapraszam. Redaktor naczelna, Klaudia Maksa.
“PATRZĄC NA ŚWIAT PRZEZ OBIEKTYW” – o pasji fotograficznej Edyty Pękali
Już od małego Edyta lubiła tworzyć – malowała i rysowała to, co wyobraźnia jej podpowiadała. Porysowała wszystkie ściany w domu dziadków. Na studiach kupiła sobie lepszy analog, ale jeszcze wtedy Ona i Aparat nie stanowili związku, nie byli nierozerwalni. Dopiero później Edyta odkryła, że… fotografowanie to jest TO! I od tego momentu wkłada całą duszę w swą pasję zatrzymania chwil w kadrze.
Ach, ta rosyjska klasyka! Nie tylko ja mam do niej słabość. Tym razem przypominam dość krótką, ale bardzo wymowną powieść Fiodora Dostojewskiego, która z komedii przechodzi w tragedię, znakomicie ukazując ludzkie charaktery, namiętności i nałogi, jak się okazuje – niezmienne od wieków. Tylko czasy, kostiumy, rekwizyty i scenografia są inne, a ludzie nadal “grają” w to samo…
Ona piękna i młoda, do tego szlachetna i niewinna, on przystojny i szarmancki zakochują się w sobie niemal od pierwszego wejrzenia i… chcą żyć długo i szczęśliwie. Oboje są stanu wolnego. Na przeszkodzie stoi im pochodzenie, pozycja społeczna, majątek, wyznanie, ale są sobie przeznaczeni, więc wydaje się, że są to przeszkody, które siłą miłości uda się pokonać. Wytrwale walczą z przeciwnościami fatum i kiedy wydaje się, że są już niemal o krok od upragnionego i mozolnie zdobywanego szczęścia, los okazuje się okrutny, przerywając to, co jeszcze na dobre się nie zaczęło.
„Była to sobie… wioska (…) trochę jeszcze wołyńska, już nieco podolska, leżała w dole, co na jakiś jar zakrawał. Ponad nią na równinie szerokiej, ciągnęły się złociste łany zbóż niewielkimi, czarnymi przecięte laskami; środkiem biegła ledwie dojrzana rzeczułka, w dość duży staw zebrana. (…) I drzewom, i chatom, i ludowi było tam, jak u Pana Boga za piecem (…).”
Znane bohaterki w kolejnej odsłonie. Bo nie od dziś wiadomo, że kobiety perfekcyjne są tylko perfekcyjne, za to nieidealne są po prostu fajne.Jedna z czterech przyjaciółek, Baśka, wreszcie została mamą. Czy kobieta, która przez całe życie skupiona była wyłącznie na sobie, będzie potrafiła odnaleźć się w nowej roli? Do tej pory los obchodził się z nią łaskawie, szczędząc jej większych trosk, ale i nad nią zaczynają się zbierać czarne chmury. Przyzwyczajona do luksusów i wygodnego życia, będzie musiała bardzo się postarać, żeby przetrwać burzę.Na szczęście, jak zawsze ma wsparcie w przyjaciółkach, które potrafią wyciągać się wzajemnie za uszy nawet z największych tarapatów.
“…W tej powieści czytelnik widzi oczami błękitno-granatowe okiennice domów z koronkowymi firankami, ciągnące się kilometrami rzędy menhirów, uliczne tańce i słyszy wszechobecną muzykę. Na tle wszystkich miejsc, z którymi związane są Hilda, Rosemarie i Inga, dzieje się wielka historia, ale także ich małe rodzinne historie, które składają się na treść ich świata, mają wpływ nie tylko na nie same. Katarzyna Enerlich pokazuje także, że więź z miejscem urodzenia i wychowania może być nierozerwalna, a tęsknota za tym miejscem i chęć powrotu do niego może całkowicie zmienić życie…”
RECENZJA PREMIEROWA
Od zera do bohatera lub – jak kto woli – od pucybuta do milionera, albo – jak w nieoczekiwany sposób dojść do wielkiej fortuny – tak całkiem przypadkiem, bez zbytniego wysiłku, niemal z dnia na dzień?
Odkąd na rynku turystycznym panuje ogromna konkurencja, wydawcy przewodników i folderów nie mają łatwo. Turysta bowiem, jak każdy klient, lubi „kupować oczami”, dlatego żeby przyciągnąć jego uwagę takie publikacje muszą mieć atrakcyjną szatę graficzną i przejrzystą treść. W efekcie na półkach księgarskich mamy mnogość pozycji, które poza rzeczoną grafiką, ceną i nazwą wydawnictwa nie różnią się poza tym niczym znaczącym. Natomiast na książki zawierające porządną dawkę wiedzy trafić jest już o wiele trudniej. Są rzadkością na rynku, ponieważ nie epatują kolorem, ilość fotografii w nich zawartych nie jest imponująca, papier zwyczajny, toteż wydawcy nie mają gwarancji na dobry zbyt i takich po prostu nie drukują.