POZNAJ SWÓJ KRAJ ...
DRZEWA UMIERAJĄ STOJĄC Czytaj dalej »
PODRÓŻE:
BIAŁORUŚ DLA POCZĄTKUJĄCYCH, Igor Sokołowski Czytaj dalej »
PORADY:
JAK UCZYĆ SIĘ JĘZYKÓW OBCYCH? Czytaj dalej »
DZIECKO W SZKOLE :
KIEDY NAUKA STAJE SIĘ PROBLEMEM... Czytaj dalej »
ZDROWIE:
JAK SIĘ KLUJE GŁÓD? Czytaj dalej »
ALCHEMIA PRANIA:
GADŻETY POMOCNE W PRANIU Czytaj dalej »
POCZYTAJ MI NA UCHO (DO MATURY):
ŚCIĄGA Z JĘZYKA POLSKIEGO. POWTARZAJ WIADOMOŚCI Z AUDIOBOOKIEM Czytaj dalej »
CIEKAWOSTKI NAUKOWE:
JAK DZIAŁA PAMIĘĆ? Czytaj dalej »
KSIĄŻKA NA WAKACJE:
PODUSZKA W RÓŻOWE SŁONIE Czytaj dalej »
AUDIOBOOK NA WAKACJE:
SERCE Z SZUFLADY, Agnieszka Jeż Czytaj dalej »
KOMIKS NA WAKACJE:
FALE, Aj Dungo Czytaj dalej »
Category Archives: literatura piękna
PATRONAT MEDIALNY: „BEZ WYJŚCIA”, Charles Dickens, Wilkie Collins
Ludzie w różnych okolicznościach mówią o sytuacji bez wyjścia. Czy tak na pewno jest zawsze? Wydaje mi się, że nie, ale to moje odczucie, a to dlatego, że znam pewne przysłowie chińskie. Jesteście ciekawi, jak ono brzmi? Bardzo życiowo: Z dwóch możliwości – z prądem czy pod prąd – jest jeszcze trzecie wyjście, na brzeg. Kto by pomyślał, prawda? Być może bohaterowie powieści Bez wyjścia autorstwa Charlesa Dickensa i Wilkie Collinsa tez tak myśleli. Zapraszam do recenzji.
PATRONAT MEDIALNY: “GRACZ”, Fiodor Dostojewski
Ach, ta rosyjska klasyka! Nie tylko ja mam do niej słabość. Tym razem przypominam dość krótką, ale bardzo wymowną powieść Fiodora Dostojewskiego, która z komedii przechodzi w tragedię, znakomicie ukazując ludzkie charaktery, namiętności i nałogi, jak się okazuje – niezmienne od wieków. Tylko czasy, kostiumy, rekwizyty i scenografia są inne, a ludzie nadal “grają” w to samo…
DWA BIEGUNY, Eliza Orzeszkowa – recenzja
Niedawno dowiedziałam się, że jestem… “ufo”, bo nie dość, że czytam, to jeszcze i lubię książki Elizy Orzeszkowej! Okazało się jednak, że takich “kosmitów” jak ja jeszcze kilkoro się znajdzie, co mnie niepomiernie ucieszyło. Odczarujmy Orzeszkową, odkryjmy ją na nowo.
Wiem, że jedni Nad Niemnem uwielbiają, drudzy nie znoszą, ale przecież na tej powieści, czy na znanych ze szkolnych czasów nowelach ( np. Dobra pani, Tadeusz, A…B…C…, Gloria victis), twórczość pisarki się nie kończy! Niedawno na łamach “Urody Życia” przywołano feministyczną Martę wśród 15 ważnych historii napisanych przez kobiety. A oprócz niej warto sięgnąć po inne, niemniej ciekawe książki: Cham, Meir Ezofowicz, Dziurdziowie, czy Pamiętnik Wacławy, a także te mniej znane, dotychczas nie wznawiane, takie jak Ascetka, Australczyk, Argonauci, czy Dwa bieguny.
PATRONAT MEDIALNY: “Cztery kobiety”, Paul Heyse – recenzja
Ona piękna i młoda, do tego szlachetna i niewinna, on przystojny i szarmancki zakochują się w sobie niemal od pierwszego wejrzenia i… chcą żyć długo i szczęśliwie. Oboje są stanu wolnego. Na przeszkodzie stoi im pochodzenie, pozycja społeczna, majątek, wyznanie, ale są sobie przeznaczeni, więc wydaje się, że są to przeszkody, które siłą miłości uda się pokonać. Wytrwale walczą z przeciwnościami fatum i kiedy wydaje się, że są już niemal o krok od upragnionego i mozolnie zdobywanego szczęścia, los okazuje się okrutny, przerywając to, co jeszcze na dobre się nie zaczęło.
PATRONAT MEDIALNY: “Chata za wsią”, Józef Ignacy Kraszewski – recenzja
„Była to sobie… wioska (…) trochę jeszcze wołyńska, już nieco podolska, leżała w dole, co na jakiś jar zakrawał. Ponad nią na równinie szerokiej, ciągnęły się złociste łany zbóż niewielkimi, czarnymi przecięte laskami; środkiem biegła ledwie dojrzana rzeczułka, w dość duży staw zebrana. (…) I drzewom, i chatom, i ludowi było tam, jak u Pana Boga za piecem (…).”
JASZCZUR, Honore de Balzac – recenzja
Z uporem maniaka sięgam po klasykę literatury, która niesłusznie zepchnięta do lamusa, ma wiele do zaoferowania także nam, współczesnym. Wydawnictwo MG dba o to, by na naszych półkach nie zabrakło pięknie i solidnie wydanych pozycji z kanonu prozy światowej.
Jaszczur, jedno z wcześniejszych dzieł Balzaka, włączone później do słynnego cyklu Komedia Ludzka, stanowi taką “komedię ludzką” w pigułce. Podejmuje wszelkie zagadnienia, obecne w całej twórczości autora, a mianowicie problemy życia i śmierci, bogactwa i biedy, pieniądza, hazardu, sztuki, miłości, zwłaszcza niespełnionej, władzy, sławy, ambicji, żądzy posiadania i szczęścia, a także pokazuje odwieczne kontrasty jednostka a społeczeństwo, materializm a duchowość itp. To studium ludzkiej natury i analiza społeczna, osadzona w Paryżu w czasach tuż po rewolucji lipcowej.
Zaginiony banknot – recenzja książki „Pieniądze mojej pani” Wilkie Collinsa
Pieniądz – łakoma rzecz. Siła napędowa i pokusa dla tych, którzy je mają, i dla tych, którzy ich nie mają. Niby pieniądze szczęścia nie dają, ale wiele mogą. Tym razem komuś ułatwiły życie, lecz jednocześnie komuś innemu je utrudniły. Zajrzyjmy do londyńskiego domu lady Lydiard i poznajmy historię jednego banknotu, skradzionego banknotu pięćsetfuntowego. Zapraszam do recenzji powieści Pieniądze mojej pani Wilkie Collinsa.
GÖSTA BERLING, Selma Lagerlöff – recenzja
Pamiętacie Cudowną podróż? Jej autorka jako pierwsza kobieta została w 1909 roku uhonorowana literacką Nagrodą Nobla! Dziś już nieco zapomniana szwedzka pisarka, z wykształcenia nauczycielka, była mistrzynią opowieści, w których swobodnie łączyła skandynawskie legendy, baśniowe motywy, chrześcijańskie tradycje, umiłowanie ojczystej ziemi. Jej debiutancka powieść Gösta Berling przyniosła jej światową sławę i zapoczątkowała nową jakość w prozie XIX w. Dziś to już klasyka literatury. Zapraszamy do malowniczej Varmlandii, gdzie panuje dość mroczny, a zarazem magiczny klimat.
SZPIEG Z KSIĘGARNI NADAJE: “Kariera Nikodema Dyzmy”, Tadeusz Dołęga Mostowicz – recenzja patronacka
Od zera do bohatera lub – jak kto woli – od pucybuta do milionera, albo – jak w nieoczekiwany sposób dojść do wielkiej fortuny – tak całkiem przypadkiem, bez zbytniego wysiłku, niemal z dnia na dzień?
Chyba każdy, chociaż raz, miał takie marzenie i zastanawiał się, dlaczego nie jest w gronie tych nielicznych, do których akurat uśmiechnął się los. Takich szczęśliwców częściej można spotkać w literaturze lub kinie, aniżeli w życiu, jednak inspiracji twórcom tych sztuk musiało dostarczyć życie…
PATRONAT MEDIALNY: Mąż tylko z nazwiska – recenzja książki „Basil” Wilkie Collinsa
Wilkie Collins to poczytny i ceniony angielski pisarz dziewiętnastowieczny epoki wiktoriańskiej, prekursor powieści detektywistycznej i sensacyjnej, którego nazwisko coraz częściej pojawia się na łamach naszego portalu i jest znane czytelnikom. Jego najnowsza powieść Basil, wydana nakładem wydawnictwa MG, ukazuje potęgę miłości między ludźmi z różnych stanów i cenę, jaką przyjdzie za nią zapłacić. Na recenzję zapraszam do małej wioski rybackiej w Kornwalii.
“PAWILON SZÓSTY”, Anton Czechow – recenzja
Z upodobaniem wracam do klasyki literatury rosyjskiej. Znaleźć tam można prawdziwe perełki i to nie tylko pod względem literackim, zaskakująca bywa również ich aktualność. Wszak czasy i realia się zmieniają, a ludzkie charaktery i emocje jakby bez zmian. Wydawnictwo MG dostarczyło czytelnikom kolejną porcję znakomitych opowiadań mistrza krótkich form, Antoniego Czechowa. Tym razem dominuje poważny ton, zaduma nad tragizmem ludzkiej egzystencji i kondycją społeczeństwa końca XIX w.
PATRONAT MEDIALNY: ZRĘCZNY SPISEK – „Kobieta w bieli”, Wilkie Collinsa
„Dzieje te zatem będą opisane przez niejedno pióro, tak jak w sądach historia przestępstwa opowiadana bywa przez wielu świadków – a to w takim samym celu, mianowicie: aby przedstawić prawdę w najjaśniejszej i najprostszej postaci, dlatego w miarę rozwijających się wydarzeń, osoby w nie wplątane, jedna po drugiej, opowiadają o udziale, jaki w nich wzięły” – tymi słowami zwraca się do czytelnika Wilkie Collins w swej powieści Kobieta w bieli. Ja ze swej strony zapraszam do recenzji powieści kryminalno-sensacyjnej z II połowy XIX wieku.
PATRONAT MEDIALNY: “Wieczny mąż”, Fiodor Dostojewski – recenzja
Ocenę zacznę od wyrażenia opinii na temat okładki, bo to przecież ona przykuwa uwagę czytelnika jako pierwsza. Zaprojektowała ją Elżbieta Chojna. Na pierwszym planie widać grającego na harfie niedźwiedzia, w dali można dostrzec panoramę Sankt Petersburga, a wszystko spowija padający śnieg. Wielki miś niezgrabnymi łapskami dotyka delikatnych strun instrumentu, starając się wydobyć z niego jak najczulsze dźwięki. Zwierzę to, kojarzone z Rosją i jej mieszkańcami, z jednej strony symbolizuje siłę, brutalność i pewność siebie, z drugiej to przecież dobroduszny, budzący czułość miś. Tacy są też główni bohaterowie utworu – raz budzą sympatię i współczucie, innym razem bojaźń i odrazę, przemieszaną z podziwem…
NĘDZNICY, Wiktor Hugo – recenzja patronacka
Tych, którzy znają Nędzników Victora Hugo, nie muszę przekonywać, iż jest to dzieło wybitne, spektakularne i napisane z ogromnym rozmachem. Nie dziwi więc fakt, że od ponad stu pięćdziesięciu lat tak bardzo pobudza ono wyobraźnię czytelników, twórców inspiruje do licznych adaptacji filmowych, a nawet musicali.
BEZ DOGMATU, Henryk Sienkiewicz – recenzja
W czasach, gdy w ramach narodowego czytania proponuje się nie oryginalne dzieło, a jego okrojoną, wręcz okaleczoną adaptację, a w proteście przeciwko temu działaniu i w obronie polszczyzny powstaje Społeczny Komitet Obrony Tudzieży, tym bardziej warto sięgać samemu po klasykę literatury, warto wracać do książek nawet tych w dość archaicznym, ale pięknym stylu – czy to będzie Przedwiośnie Żeromskiego, czy Bez dogmatu Henryka Sienkiewicza. Właśnie tej drugiej powieści chciałabym poświęcić kilka zdań, wierząc, że została wydana bez zbędnych poprawek i skrótów.
TRĘDOWATA, Helena Mniszkówna – recenzja
W czym tkwi fenomen wydanej ponad sto lat temu historii “księcia i kopciuszka” w osobach Stefci Rudeckiej i ordynata Michorowskiego? Powieść Mniszkówny, choć bardzo krytykowana, cieszyła się się ogromną sympatią czytelników i nadal jest popularna. Nad wznowioną przez wydawnictwo MG książką pochyliła się Beata Grzywacz, zapraszamy do przeczytania wrażeń z lektury zawartych w poniższej recenzji.
“Żarcik i inne (bardzo różne) opowiadania” Antoni Czechow – recenzja
Literatura rosyjska kojarzy nam się głównie z wielkimi, także w sensie dosłownym, dramatycznymi, poważnymi, “duszoszczypatielnymi” powieściami. Dostojewski, Tołstoj, Szołochow, Turgieniew, Bułhakow i inni… Ale nie zapominajmy, proszę państwa, o Czechowie! To był pisarz, co się zowie! Dramaturg, mistrz krótkich form epickich, z wykształcenia lekarz. Warto sięgnąć po jego, jakże aktualną i w XXI wieku, twórczość.
FATALNE JAJA. DIABOLIADA, Michaił Bułhakow – recenzja
Słyszysz – Bułhakow, myślisz – Mistrz i Małgorzata. Brawo, to genialna , ponadczasowa powieść, ale to nie jedyne dzieło rosyjskiego pisarza. Inne są mniej znane, mniej spektakularne, ale też zasługują na uwagę. Fatalne jaja oraz diaboliada – dwa opowiadania w jednym tomie – zdziwicie się jak bardzo są aktualne, choć napisane dawno temu, a do tego bardzo przyjemnie się je czyta.
Jestem Bona! – recenzja powieści Janiny Lesiak „Ja, Bona”
Cecylia Renata, Anna Jagiellonka, Dobrawa, Jadwiga Jagiełłowa – to kobiety, które miały to szczęście bądź nieszczęście być władczyniami Polski. To one użyczyły głosu Janinie Lesiak i opowiedziały o sobie. Teraz Bona zdobyła się na odwagę i spowiedź życia. Wysłuchajcie uważnie tej włoskiej księżniczki i królowej Polski, sięgnijcie po najnowszą powieść Janiny Lesiak Ja, Bona.
RUTKA, Zbigniew Białas – recenzja premierowa
Trudno opowiadać o tej smutnej, pięknej, ważnej książce, która ocala od zapomnienia postać nastoletniej żydowskiej dziewczyny i prezentuje wojenną historię Będzina. Znakomita, przejmująca proza. Premiera: 23 maja 2018 r.
MIŁOŚĆ MATKI – recenzja książki Wilkie Collinsa „Córka Izebel”
Wilkie Collins to jeden z najpoczytniejszych i najbardziej cenionych dziewiętnastowiecznych pisarzy, prekursor powieści detektywistycznej i sensacyjnej. W Polsce jego twórczość jest coraz lepiej znana dzięki wydawnictwu MG. Tym razem w ręce swoich czytelników wydawnictwo MG oddało pierwsze polskie wydanie powieści Córka Izebel. Zapraszam do… Frankfurtu nad Menem.
HRABINA COSEL, J.I. KRASZEWSKI – recenzja
Czy jeden – z pozoru niewinny – żart, jedno nieopatrznie wypowiedziane zdanie może zmienić czyjeś życie? Okazuje się, że i owszem. Przede mną Hrabina Cosel Józefa Ignacego Kraszewskiego – jedna z książek wchodzących w skład tzw. trylogii saskiej. Tytułowa bohaterka – jak możemy przeczytać na okładce – to najbarwniejsza postać saksońskiej historii. Kim była owa hrabina i dlaczego to właśnie jej przypadło to zaszczytne miano?
CÓRKA EWY, Honore de Balzac – recenzja
Wydaje się, że współcześnie już mało kto sięga po twórczość Balzaka. A szkoda, bo choć to proza wiekowa, to nadal jakże aktualna w swej wymowie. Zmieniają się bowiem czasy, mody, obyczaje, okoliczności a ludzkie charaktery jakby ciągle takie same… Dlatego warto wznawiać i czytać klasykę, w tym dzieła słynnego francuskiego pisarza.
PATRONAT MEDIALNY: “Dekameron”, Giovanni Boccaccio – recenzja
XIV wiek to czasy, które w Polsce zwykle kojarzą się z głębokim średniowieczem, z ciemnotą i zacofaniem; to czasy, w których główną rolę odgrywa Bóg, modlitwa, jałmużna i post. Niemały wpływ na takie postrzeganie średniowiecznych czasów miała (i ma) literatura, którą serwują nam w szkole. Dla wielu z nas to czasy św. Aleksego, Rolanda, króla Artura i rycerzy Okrągłego Stołu, czasy mistrza Polikarpa, który zapragnął spotkać się ze śmiercią.
PATRONAT MEDIALNY: “Dziadek do orzechów”, E.T.A. Hoffmann – recenzja
Gdyby zapytać kogokolwiek o to, czy zna Dziadka do orzechów to z pewnością około 99% pytanych odpowiedziałoby, że tak, bo „Dziadek do orzechów” jest bardzo obecny w kulturze. Jako baśń, bajka animowana, balet… Ale gdyby poprosić o szczegóły, to większość pytanych nie umiałaby odpowiedzieć. Owszem wszyscy wiedzą, że jest jakiś dziadek do orzechów, jakieś szczury i jakaś dziewczynka i bitwa, ale treści książki większość po prostu nie zna. Dlaczego?
“PIES BASKERVILLE’ÓW” A. Conan-Doyle – recenzja
Książka Conan-Doyle’a Pies Baskerville’ów to już klasyka i to klasyka, która wrosła w kulturę i popkulturę bardzo mocno od chwili swojego pierwszego (książkowego, bo wcześniej publikowana była w prasie) wydania w 1902 roku. Ponadto powstało cztery czy pięć filmów na podstawie tej powieści, a sam tytułowy pies stał się symbolem grozy i tajemnicy.
KAPITAN CZART. PRZYGODY CYRANA DE BERGERAC, Louis Gallet – recenzja
“Wielka miłość i wielka podłość przeplatają się ze sobą, a czytelnik wczytuje się z zachwytem w przygody sprzed wieków bawiąc się znakomicie i z zapartym tłem śledząc poczynania tych złych i tych dobrych” – znakomitą powieść z gatunku płaszcza i szpady opiewającą dzieje legendarnego awanturnika i filozofa, Cyrana de Bergerac poleca Iwona Banach.
„Lśnienie księżyca” Edith Wharton – recenzja patronacka
Inaczej kocha mężczyzna, inaczej kobieta. (s. 283)
Ile ludzi, tyle historii miłosnych, bo i miłość to temat rzeka. Kamyczek do tej rzeki wrzuciła Edith Wharton swoją powieścią Lśnienie księżyca, by zabrać czytelników w podróż po Europie lat 20. XX wieku.
SIEDEM DALEKICH REJSÓW Leopold Tyrmand, recenzja patronacka
Każdy z bohaterów książki tworzy niepowtarzalna jednostkę. Czymś, co na pewno zwraca uwagę jest ich samotność: “Ostateczną prawdą, nienaruszalną codziennością i dla każdego łatwo dostępną, jest samotność. Wszystko poza nią jest kapryśną grą złud i nastrojów” (s. 190). Być może dlatego czytelnik kibicuje bohaterom i pragnie, by zrealizowali swoje plany, by im się po prostu udało?! …
PRZYPADKI ROBINSONA CRUZOE, Daniel Defoe – recenzja
Niedawno w telewizji ogłoszono casting do nowego programu “Wyspa przetrwania”. Sądzę, że kandydaci na uczestników powinni obowiązkowo przeczytać Przypadki Robinsona Crusoe, bo nigdy nie wiadomo, jaka wiedza może okazać się im przydatna… Ponadto jakoś trudno mi sobie wyobrazić, by nie znać tej książki, wszak należy do dość popularnej światowej klasyki.
GORZKI SMAK CZEKOLADY, Leopold Tyrmand – recenzja patronacka
Hasło: Tyrmand. Odzew: Zły. Tymczasem twórczość tego owianego legendą pisarza nie zamyka się na jednej powieści, tej najbardziej znanej, wręcz kultowej. „Gorzki smak czekolady Lucullus i inne opowiadania” to komplet krótkich form prozatorskich Leopolda Tyrmanda. W zbiorze zawierającym 14 utworów z lat 1946- 1952 odbija się cały autor, jego doświadczenia, wspomnienia, jego styl, zainteresowania, spostrzeżenia. Wszystkie smaki Tyrmanda. Warto ich choćby uszczknąć na próbę.
Redakcja poleca – “Zły”, Leopold Tyrmand
„Zły” Leopolda Tyrmanda jest powieścią, która, choć napisana ponad pół wieku temu, nie ma jeszcze głębokich zmarszczek. Nie razi nas ani jej styl , ani wątki w niej zawarte. Dlatego warto skorzystać z tej szansy i przeczytać ją zarówno w ramach doświadczenia literackiego, jak i w celach poznawczych.
Znane bohaterki w kolejnej odsłonie. Bo nie od dziś wiadomo, że kobiety perfekcyjne są tylko perfekcyjne, za to nieidealne są po prostu fajne.Jedna z czterech przyjaciółek, Baśka, wreszcie została mamą. Czy kobieta, która przez całe życie skupiona była wyłącznie na sobie, będzie potrafiła odnaleźć się w nowej roli? Do tej pory los obchodził się z nią łaskawie, szczędząc jej większych trosk, ale i nad nią zaczynają się zbierać czarne chmury. Przyzwyczajona do luksusów i wygodnego życia, będzie musiała bardzo się postarać, żeby przetrwać burzę.Na szczęście, jak zawsze ma wsparcie w przyjaciółkach, które potrafią wyciągać się wzajemnie za uszy nawet z największych tarapatów.
“…W tej powieści czytelnik widzi oczami błękitno-granatowe okiennice domów z koronkowymi firankami, ciągnące się kilometrami rzędy menhirów, uliczne tańce i słyszy wszechobecną muzykę. Na tle wszystkich miejsc, z którymi związane są Hilda, Rosemarie i Inga, dzieje się wielka historia, ale także ich małe rodzinne historie, które składają się na treść ich świata, mają wpływ nie tylko na nie same. Katarzyna Enerlich pokazuje także, że więź z miejscem urodzenia i wychowania może być nierozerwalna, a tęsknota za tym miejscem i chęć powrotu do niego może całkowicie zmienić życie…”
RECENZJA PREMIEROWA
Odkąd na rynku turystycznym panuje ogromna konkurencja, wydawcy przewodników i folderów nie mają łatwo. Turysta bowiem, jak każdy klient, lubi „kupować oczami”, dlatego żeby przyciągnąć jego uwagę takie publikacje muszą mieć atrakcyjną szatę graficzną i przejrzystą treść. W efekcie na półkach księgarskich mamy mnogość pozycji, które poza rzeczoną grafiką, ceną i nazwą wydawnictwa nie różnią się poza tym niczym znaczącym. Natomiast na książki zawierające porządną dawkę wiedzy trafić jest już o wiele trudniej. Są rzadkością na rynku, ponieważ nie epatują kolorem, ilość fotografii w nich zawartych nie jest imponująca, papier zwyczajny, toteż wydawcy nie mają gwarancji na dobry zbyt i takich po prostu nie drukują.