POZNAJ SWÓJ KRAJ ...
DRZEWA UMIERAJĄ STOJĄC Czytaj dalej »
PODRÓŻE:
BIAŁORUŚ DLA POCZĄTKUJĄCYCH, Igor Sokołowski Czytaj dalej »
PORADY:
JAK UCZYĆ SIĘ JĘZYKÓW OBCYCH? Czytaj dalej »
DZIECKO W SZKOLE :
KIEDY NAUKA STAJE SIĘ PROBLEMEM... Czytaj dalej »
ZDROWIE:
JAK SIĘ KLUJE GŁÓD? Czytaj dalej »
ALCHEMIA PRANIA:
GADŻETY POMOCNE W PRANIU Czytaj dalej »
POCZYTAJ MI NA UCHO (DO MATURY):
ŚCIĄGA Z JĘZYKA POLSKIEGO. POWTARZAJ WIADOMOŚCI Z AUDIOBOOKIEM Czytaj dalej »
CIEKAWOSTKI NAUKOWE:
JAK DZIAŁA PAMIĘĆ? Czytaj dalej »
KSIĄŻKA NA WAKACJE:
PODUSZKA W RÓŻOWE SŁONIE Czytaj dalej »
AUDIOBOOK NA WAKACJE:
SERCE Z SZUFLADY, Agnieszka Jeż Czytaj dalej »
KOMIKS NA WAKACJE:
FALE, Aj Dungo Czytaj dalej »
Category Archives: kryminał, triller, sensacja
PATRONAT MEDIALNY: “Kafelek mistrza Alojzego” Zbigniew Białas- recenzja
Kiedy jemy coś pysznego, często mamy ochotę na dokładkę. Czytając dobrą prozę, chcemy jej więcej. Podwójną porcję literackiej uczty zaserwowało nam wydawnictwo MG publikując w jednym prześlicznie oprawionym tomie dwie wspaniałe powieści Zbigniewa Białasa – debiutancki Korzeniec oraz stanowiący jego kontynuację Puder i pył. Ta historyczno-obyczajowa opowieść z wątkiem sensacyjnym, ciekawą fabułą i zróżnicowaną narracją przenosi nas do Sosnowca w lata 1913-1918… Warto wyruszyć w tę podróż.
SZPIEG W KSIĘGARNI: „NIE IGRAJ Z OGNIEM”, Amanda Searcy
Od dziecka fascynował mnie ogień. Mogłam się długo w niego wpatrywać, grzać się w jego cieple i ulegać jego żółto-pomarańczowo-czerwonej hipnotyzującej magii. Tak, magii. Po kilku latach wiedziałam dlaczego “tak mam”. Ogień to mój żywioł. Od dawna podziwiam jego piękno i siłę, lecz także czuję przed nim respekt, bo wiem jak niszczycielski potrafi być. Nie tylko mnie fascynuje ogień, także siedemnastoletnią Jenny, kryminalistkę naznaczoną blizną. Zapraszam na recenzję powieści Amandy Searcy Nie igraj z ogniem.
SZPIEG W KSIĘGARNI: “Zabójstwo na cztery ręce” Karolina Morawiecka – recenzja
Najnowsza, trzecia już z kolei powieść kryminalna Karoliny Morawieckiej, dostarcza znakomitej rozrywki w dobrym stylu. Niewątpliwie unosi się nad twórczością tej autorki duch Agathy Christie, znajdziemy tu także wiele innych literackich odniesień m.in. do szekspirowskiego Otella, Makbeta, Henryka V, do Wesela Wyspiańskiego, a także do mitologii. Wisienką na torcie – weselnym, jakże by inaczej – są jednak ludowe przyśpiewki. Kulinarny podtekst jest jak zwykle obecny, a wręcz nieodzowny. Polecam z zachwytem!
SZPIEG W KSIĘGARNI -“RANA” ,Wojciech Chmielarz – recenzja
Wokół twórczości Wojciecha Chmielarza, laureata Nagrody Wielkiego Kalibru, zapanował ostatnio istny szał. Trwa szum medialny. Planowane są ekranizacje jego książek. Czy to naprawdę dobre thrillery czy przereklamowane? Najlepiej przekonać się samemu, bowiem ilu czytelników, tyle opinii. Postanowiłam zatem zapoznać się z jego najnowszą powieścią. Hit, czy kit?
TOP DOGG, Jens Lapidus – recenzja
Trzy lata przyszło nam czekać na najnowszą powieść szwedzkiego pisarza, który po sukcesie mocnej i mrocznej “trylogii sztokholmskiej” z powodzeniem zabrał się do tworzenia kolejnego cyklu, którego głównymi bohaterami uczynił prawniczkę Emelie i Teddy’ego – byłego gangstera o bałkańskim pochodzeniu. Trzecia część dostarcza równie wielu intensywnych wrażeń jak poprzednie Vip room i Sztokholm delete, a moim zdaniem, jest spośród nich najlepsza, choć wcale nie idealna. Top dogg to znakomity, sensacyjno-obyczajowy, niesamowicie wciągający thriller. Na lato i nie tylko!
Z NAJLEPSZYMI ŻYCZENIAMI ŚMIERCI, Ruth Rendell – recenzja
Czy znacie twórczość Ruth Rendell i jej cykl kryminalny z nadinspektorem Wexfordem w roli głównej? Wydawnictwo Replika postanowiło przybliżyć nam dorobek tej bestsellerowej brytyjskiej autorki. Ciekawe, czy dotąd mało znana u nas pisarka zdobędzie popularność. Poczytamy, zobaczymy, tymczasem oto garść wrażeń z lektury jej debiutanckiej powieści, z 1964 roku.
GŁOŚNIEJ NIŻ ŚNIEG, STEFAN HERTMANS – recenzja
W tej powieści niderlandzki pisarz pokusił się o wnikliwą analizę współczesności pełnej lęków i absurdów, naznaczonej nienawiścią, przemocą, terroryzmem i teoriami spiskowymi. Opisał bohatera, który przeżywa dramat na kilku płaszczyznach, a na prywatne problemy nakładają się światowe konflikty związane z różnorodnymi religiami i kulturami. Ta książka niebezpiecznie wciąga i zaskakująco przygnębia. Od nadmiaru wrażeń może zakręcić się w głowie.
ZGUBNA TRUCIZNA, Katarzyna Kwiatkowska – recenzja
Twórczość Katarzyny Kwiatkowskiej czytam od jej pierwszej książki, a była to była genialna Zbrodnia w Błękicie i poza Kainem i Ablem czytałam wszystko, co do tej pory napisała. Zgubna trucizna zachwyciła mnie tym, co u tej autorki jest niepowtarzalne – klimatem i historią. Bo autorka historię traktuje bardzo poważnie, a jej research jest wprost benedyktyńską pracą, musi też mieć dużo wiedzy, bo sam nawet najlepszy research takich efektów dać by nie mógł.
DO TRZECH RAZY ŚMIERĆ, Alek Rogoziński – recenzja
Alek Rogoziński i jego książki to ewenement na rynku księgarskim, bo niewielu znajdziemy autorów – mężczyzn, którzy piszą właśnie tak jak on. Po pierwsze, są to książki lekkie, choć kryminalne, radosne, choć przemycają nie zawsze zabawne problemy i prześmiewcze, bo czasami warto zejść na ziemię i pośmiać się zamiast chodzić z głową w chmurach.
“Pan Darcy nie żyje”, Magdalena Knedler, Czwarta Strona
“Zabawna książka dla kobiet i nie tylko, bo myślę, że Panom może się spodobać. Zresztą zobaczcie sami, do czego prowadzi inspiracja “Dumą i uprzedzeniem” Jane Austen.” – tymi między innymi słowami poleca tę powieść Agnieszka Pohl
Jak, nie znając kogoś bezpośrednio, a jedynie czytając różne wersje jego biografii, odwiedzając miejsca, z którymi był związany za życia, oglądając jego twórczość, sięgając po zachowane zapiski i listy, jest się w stanie poznać go dogłębnie – niemal osobiście? Czy jest to zadanie w ogóle możliwe do wykonania?
Ach, ta rosyjska klasyka! Nie tylko ja mam do niej słabość. Tym razem przypominam dość krótką, ale bardzo wymowną powieść Fiodora Dostojewskiego, która z komedii przechodzi w tragedię, znakomicie ukazując ludzkie charaktery, namiętności i nałogi, jak się okazuje – niezmienne od wieków. Tylko czasy, kostiumy, rekwizyty i scenografia są inne, a ludzie nadal “grają” w to samo…
Ona piękna i młoda, do tego szlachetna i niewinna, on przystojny i szarmancki zakochują się w sobie niemal od pierwszego wejrzenia i… chcą żyć długo i szczęśliwie. Oboje są stanu wolnego. Na przeszkodzie stoi im pochodzenie, pozycja społeczna, majątek, wyznanie, ale są sobie przeznaczeni, więc wydaje się, że są to przeszkody, które siłą miłości uda się pokonać. Wytrwale walczą z przeciwnościami fatum i kiedy wydaje się, że są już niemal o krok od upragnionego i mozolnie zdobywanego szczęścia, los okazuje się okrutny, przerywając to, co jeszcze na dobre się nie zaczęło.
„Była to sobie… wioska (…) trochę jeszcze wołyńska, już nieco podolska, leżała w dole, co na jakiś jar zakrawał. Ponad nią na równinie szerokiej, ciągnęły się złociste łany zbóż niewielkimi, czarnymi przecięte laskami; środkiem biegła ledwie dojrzana rzeczułka, w dość duży staw zebrana. (…) I drzewom, i chatom, i ludowi było tam, jak u Pana Boga za piecem (…).”
Znane bohaterki w kolejnej odsłonie. Bo nie od dziś wiadomo, że kobiety perfekcyjne są tylko perfekcyjne, za to nieidealne są po prostu fajne.Jedna z czterech przyjaciółek, Baśka, wreszcie została mamą. Czy kobieta, która przez całe życie skupiona była wyłącznie na sobie, będzie potrafiła odnaleźć się w nowej roli? Do tej pory los obchodził się z nią łaskawie, szczędząc jej większych trosk, ale i nad nią zaczynają się zbierać czarne chmury. Przyzwyczajona do luksusów i wygodnego życia, będzie musiała bardzo się postarać, żeby przetrwać burzę.Na szczęście, jak zawsze ma wsparcie w przyjaciółkach, które potrafią wyciągać się wzajemnie za uszy nawet z największych tarapatów.
“…W tej powieści czytelnik widzi oczami błękitno-granatowe okiennice domów z koronkowymi firankami, ciągnące się kilometrami rzędy menhirów, uliczne tańce i słyszy wszechobecną muzykę. Na tle wszystkich miejsc, z którymi związane są Hilda, Rosemarie i Inga, dzieje się wielka historia, ale także ich małe rodzinne historie, które składają się na treść ich świata, mają wpływ nie tylko na nie same. Katarzyna Enerlich pokazuje także, że więź z miejscem urodzenia i wychowania może być nierozerwalna, a tęsknota za tym miejscem i chęć powrotu do niego może całkowicie zmienić życie…”