SZPIEG W KSIĘGARNI: “To, co zostawiła” Ellen Marie Wiseman – recenzja

Odsłony: 161

Wszyscy chyba zgadzamy się, że przeszłość ma ogromny wpływ na nasze życie. Czy jednak zawsze jesteśmy gotowi ją poznać? Czy prawda, którą słyszymy od najbliższych, jest rzeczywiście prawdą? Czy jesteśmy w stanie zmierzyć się z przeszłością, przeczuwając, że może być bolesna? Dlaczego rodzice, których podstawowym zadaniem jest kochać i chronić swoje dzieci, są w stanie popełnić najstraszniejsze zbrodnie? Czy białe zawsze jest białe?

Na te i inne równie trudne i bolesne pytania stara się odpowiedzieć Ellen Marie Wiseman w  książce To, co zostawiła.

Jedną z jej głównych bohaterek jest Clara, 18-letnia dziewczyna, wychowana w domu amerykańskiego bankiera. Wydaje się, że ma wszystko, rodziców, brata – opływa we wszelkie luksusy. Tak jest rzeczywiście do czasu, gdy pewnego dnia nie zgadza się z wolą ojca, za co zostaje okrutnie ukarana.

Drugą z bohaterek jest Isabelle, którą ojciec pieszczotliwie nazywała Issy. Dziewczyna uwielbiała go i nie może pogodzić się z faktem, że straciła go w tak dziwnych i dramatycznych okolicznościach. W dodatku jej matka przebywa w więzieniu, a ona sama trafia do kolejnych rodzin zastępczych, przez co wielokrotnie musi zmieniać szkołę.

Akcja utworu rozgrywa się naprzemiennie w latach 30-tych i 90-tych XX wieku. Miejscem spinającym niejako losy wszystkich bohaterów jest Willard, a dokładnie tamtejszy Szpital Psychiatryczny, w którym kluczową rolę odgrywa doktor Roach i jedna z pielęgniarek – p. Trench. Opis szpitala i stosowanych w nim praktyk jest, łagodnie mówiąc, szokujący. Na porządku dziennym były kąpiele w lodowatej wodzie, nagminne stosowanie środków uspokajających, terapia insulinowa, rękodzieło, ćwiczenia fizyczne i … elektrowstrząsy. Najgorsze było skrzydło zwane Rookie Pest House, w którym pacjenci poza czasem przeznaczonym na posiłki oraz toaletę, cały czas spędzali przykuci do łóżka „śpiąc lub gapiąc się przez pokryte brudem okna” (s. 310). To istne piekło na ziemi, z którego wydostać się nie ma najmniejszych szans. Więzieni tam pacjenci przebywali w nim często nawet kilkadziesiąt lat. Najgorszy jest fakt, iż takie miejsce istniało naprawdę.

Co miało ono wspólnego z głównymi bohaterkami? Jak wpłynęło na ich dalsze życie? Czy odkryta okrutna prawda pozwoli uporać się z demonami przeszłości? Jaką rolę w historii kobiet odgrywa piękny brunet – Bruno Moretti, a jaką niezwykle przystojny Ethan? Skąd pochodzi stos listów i dlaczego pozostały one nie otworzone? Co zawiera pewien pamiętnik znaleziony w trakcie porządkowaniu zbiorów lokalnego muzeum? Pytania można by mnożyć niemal w nieskończoność. Aby jednak na nie odpowiedzieć, trzeba oczywiście przeczytać książkę i to bardzo dokładnie.

Autorka prowadzi czytelnika przez meandry ludzkiej duszy, w której miłość przeplata się z nienawiścią, tęsknota z szaleństwem, lojalność z poświęceniem.

Tajemnica goni tajemnicę, a przedstawione wydarzenia mrożą krew w żyłach, wywołują niesamowite napięcie, łzy, złość, ból. To utwór o niespotykanej sile ducha i chęci przetrwania w nawet najstraszliwszych okolicznościach, to historia o potędze miłości.

Do książki dołączony jest wywiad z jej autorką, w którym odpowiada na pytania dotyczące pracy nad książką i szpitala w Willard. Warto go przeczytać, ponieważ jest niejako uzupełnieniem treści powieści.

Polecam. Beata Grzywacz
materiał chroniony prawami autorskimi

Wydawnictwo Kobiece
Autor: Ellen Marie Wiseman
Tytuł: To, co zostawiła
Tłumaczenie: Alicja Laskowska
Ilość stron – 488
Data wydania: 26 sierpnia 2020. r.
ISBN    978-83-65506-54-2

Beata Grzywacz – absolwentka filologii polskiej na UJ, wieloletnia nauczycielka, liderka kampanii Cała Polska Czyta Dzieciom, pomysłodawczyni Szkolnego Klubu Przyjaciół Książki, który prowadzi od 3 lat, autorka bloga „Tarnobrzeskie kobiety”. Lubi, gdy się coś dzieje, dlatego wciąż podejmuje nowe wyzwania – im trudniejsze, tym lepiej