POCZYTAJ MI NA UCHO: „Słowiański amulet” Renata Kosin – recenzja audiobooka

Odsłony: 194

Kiedy Renata Kosin, pisarka z Warmii, rodem z Podlasia, znalazła na strychu kołowrotek babci, jeszcze nie wiedziała, że zainspiruje ją do napisania trylogii. Kołowrotek stał się osią literackich wydarzeń osadzonych na dwóch płaszczyznach czasowych, a także amuletem. Ten dar słowiańskiej bogini Mokoszy nosiła przy sobie Arachna. Kobieta o tajemniczej przeszłości związała swe życie ze szlachcicem Witoldem Śmiałowskim. Zapraszam na recenzję Słowiańskiego amuletu, drugiego tomu cyklu Siostry Jutrzenki Renaty Kosin o szlacheckim rodzie Śmiałowskich i ich współczesnych potomkach.

Jest rok 1920. Powraca lęk Arachny o najbliższych. Kobieta ściska w dłoni amulet, pokładając zaufanie w Siostry Jutrzenki i tkanej przez siebie przędzy. Przędzie nić, by chronić rodzinę. „By nić była mocna i się nie zerwała”. We dworze dochodzi do nieszczęścia. Zaczęła się wojna polsko-bolszewicka i nastały niepewne czasy dla wszystkich. Oddziały bolszewickie nie oszczędzają nikogo. Palą domy, grabią i gwałcą, podjudzają miejscową ludność. Nieszczęścia spadają na Śmiałowskich. W Przytulisku wiele się zmienia. Niektórzy opuszczają rodzinne gniazdo – jadą na studia, zaciągają się do wojska. Los wysyła ich do Petersburga, Wilna, Warszawy. Śmiałowscy będą wracać, a ich ścieżki życia przeplatać się także z losami znanych osób. „Nie da się oszukać przeznaczenia”.

W roku 1990 trwa transformacja społeczno-polityczna. W Bujanach życie się toczy swoim rytmem. Dziadek Antoni nie żyje. Michalina, praprawnuczka Arachny, próbuje odtworzyć historię swojej rodziny, zgłębia przeszłość rodu Śmiałowskich. Z coraz większym zaangażowaniem podąża śladami przodków i nieustannie czyta pamiętnik dziadka. Odkrywa nowe fakty, ale w ten sposób mnoży wątpliwości i zagadki. Poznaje sekret wisiora w kształcie kołowrotka – słowiańskiego amulet. To on jest kluczem do odkrycia tajemnicy rodziny. W życiu Michaliny dużo się dzieje. Dziewczyna zdaje maturę i wybiera swoją ścieżkę życiową. Rozpoczyna studia i dorosłe życie z dala od bliskich. Wprawdzie jest przy niej ukochany, choć między nimi relacje się rozluźniły, to tęskni za Bujanami, za rodziną i beztroską dzieciństwa. Michalina ma cel i dąży do niego.

Zatęskniłam za rodziną Śmiałowskich od czasu wysłuchania audiobooka Nić Arachny. Pierwsze spotkanie było niezwykle udane, drugie także. Autorka Renata Kosin i lektorka Joanna Domańska ponownie zabrały mnie na Podlasie w sentymentalną podróż, gdzie przeszłość splata się z teraźniejszością. Dzięki nim byłam niemym świadkiem historii rozgrywającej się na oczach bohaterów oraz powróciłam wspomnieniami do swego dzieciństwa. Akcja powieści rozgrywa się w czasach, kiedy dużo działo się w polityce, na niwie ekonomicznej, gospodarczej, tj. w latach 1920-1926 oraz 1990-1993. Te płaszczyzny czasowe przeplatają się ze sobą, tworząc makatkę utkaną z ludzkich losów, zaskakujących zdarzeń, wydarzeń historycznych, obrzędów, tradycji. W tym tomie jest więcej historii Polski niż w pierwszym, ale mniej słowiańskości, za to doskonale widać wspólny mianownik słowiańskich i chrześcijańskich obrzędów i świąt.

Historia Polski przedstawiona jest oczami zwykłych ludzi. Widziałam wojnę polsko-bolszewicką, zamach na Gabriela Narutowicza i początek przewrotu majowego. Jednak największe wrażenie zrobiły na mnie słowa dotyczące nas samych jako narodu, zaczynający się od słów: „Mówi się, że Polacy to marudny naród” i współczesnych rozważań. Ten wątek skłania do refleksji nad naszymi przywarami, lecz niezmiennie najwyższą wartością pozostaje rodzina. Za to lata 90. to istny wspomnień czar, począwszy od Białego misia i Beverly Hills 90210, przez domowy blok czekoladowy z mleka w proszku i denominację złotówki, po towary z bazarków i… wtykanie swetrów za pasek! Codzienność początków demokracji staje przed oczami jako żywo, wracają wspomnienia o życiu sprzed trzydziestu lat. Odkryłam, że coraz więcej łączy mnie z Michaliną. Dopinguję jej w poszukiwaniach genealogicznych. „Przecież to strasznie ciekawe!”. I to jeszcze jak!

Renata Kosin z miłością maluje piękne obrazy podlaskiej wsi, kreśli relacje międzyludzkie z pakietem emocji i bohaterów powieści – wielopokoleniowej rodziny Śmiałowskich i osób z nimi związanych. Wydają się oni bliscy, jakby byli naszymi sąsiadami. Arachna i Michalina są już dla mnie jak rodzina. Wiarygodności i realizmu bohaterom nadają wydarzenia historyczne oraz lektorka. Joanna Domańska przez ponad dziewięć godzin snuje ciekawą rodzinną historię sprzed lat i wciela się w postacie, każdą obdarzając charakterystycznym głosem. Moją uwagę szczególnie przykuwały poszukiwania rodziny prowadzone przez Michasię. Może taki był zamiar autorki, by słuchacze poznali swoje korzenie, odnaleźli swoich przodków. Może też odkryją nieznanych członków rodziny, sekrety albo wartościowe rzeczy z minionej epoki na strychu.

Słowiański amulet łączy w sobie powieść obyczajową z historyczną, oplecioną niejedną tajemnicą i zagadką, gdyż w miejsce rozwiązanej pojawia się następna. Ukazuje życie rodu szlacheckiego i ludzi podejmujących trudne decyzje, waśnie przodków, za które w przyszłości zapłacą ich potomkowie, tradycje polskiej wsi i nas samych. Kto lubi sagi rodzinne, historie nawiązujące do przeszłości, ten się nie zawiedzie. Ja już wyczekuję ostatniego tomu cyklu – Szpulki losów.

Polecam, Marta Korycka
materiał chroniony prawem autorskim

Tytuł: Słowiański amulet
Cykl: Siostry Jutrzenki
Autor: Renata Kosin
Czyta: Joanna Domańska
Czas trwania: 9 h i 20 minut
Wydawca: Storybox.pl
ISBN: 978-83-8194-438-0

Marta Korycka – absolwentka filologii polskiej i bibliotekoznawstwa z informacją naukowo-techniczną na UWM. Zodiakalna łuczniczka uwielbiająca niebieskości. Bardzo zawyża średnią czytelnictwa w Polsce i jest z tego dumna. Humanistka kochająca literki we wszelkiej postaci, kształcie, formie, kolorze etc. Ma wiele pasji, ale literki to ta główna, stąd literkowy blog o literkach cudzych i swoich. Czasami coś piśnie, gdy ją psiapsiółka Wena raczy nawiedzić. Ceni inteligencję i poczucie z humorem, uwielbia żonglerkę słowną i ogień. Cechy charakterystyczne: cm, pieprzyki, szkiełka.