Kiedy po ponad jedenastu godzinach lotu samolot wylądował w Sajgonie, odetchnęłam z ulgą.
– Nareszcie rozprostuję kości i odetchnę świeżym powietrzem – pomyślałam czekając na bagaż. Nie przyszło mi wtedy do głowy jaką niespodziankę zgotował mi Wietnam tuż za drzwiami terminala …
Buonarotti, genialny artysta renesansu, autor fresków w Kaplicy Sykstyńskiej… być może wyobrażamy go sobie jako ówczesnego celebrytę, bywającego na dworach współczesnych mu wielmożów, bogacza przebierającego w zleceniach? Może kogoś szanowanego i uwielbianego przez tłumy; kogoś, kto zawsze miał dobrą passę?
Te przypuszczenia rozwiewa Dmitrij Mereżkowski, autor książki Michał Anioł – literackiej, ale niepozbawionej prawdy, biografii artysty.
Ludzie w różnych okolicznościach mówią o sytuacji bez wyjścia. Czy tak na pewno jest zawsze? Wydaje mi się, że nie, ale to moje odczucie, a to dlatego, że znam pewne przysłowie chińskie. Jesteście ciekawi, jak ono brzmi? Bardzo życiowo: Z dwóch możliwości – z prądem czy pod prąd – jest jeszcze trzecie wyjście, na brzeg. Kto by pomyślał, prawda? Być może bohaterowie powieści Bez wyjścia autorstwa Charlesa Dickensa i Wilkie Collinsa tez tak myśleli. Zapraszam do recenzji.
Ach, ta rosyjska klasyka! Nie tylko ja mam do niej słabość. Tym razem przypominam dość krótką, ale bardzo wymowną powieść Fiodora Dostojewskiego, która z komedii przechodzi w tragedię, znakomicie ukazując ludzkie charaktery, namiętności i nałogi, jak się okazuje – niezmienne od wieków. Tylko czasy, kostiumy, rekwizyty i scenografia są inne, a ludzie nadal “grają” w to samo…
Ona piękna i młoda, do tego szlachetna i niewinna, on przystojny i szarmancki zakochują się w sobie niemal od pierwszego wejrzenia i… chcą żyć długo i szczęśliwie. Oboje są stanu wolnego. Na przeszkodzie stoi im pochodzenie, pozycja społeczna, majątek, wyznanie, ale są sobie przeznaczeni, więc wydaje się, że są to przeszkody, które siłą miłości uda się pokonać. Wytrwale walczą z przeciwnościami fatum i kiedy wydaje się, że są już niemal o krok od upragnionego i mozolnie zdobywanego szczęścia, los okazuje się okrutny, przerywając to, co jeszcze na dobre się nie zaczęło.
„Była to sobie… wioska (…) trochę jeszcze wołyńska, już nieco podolska, leżała w dole, co na jakiś jar zakrawał. Ponad nią na równinie szerokiej, ciągnęły się złociste łany zbóż niewielkimi, czarnymi przecięte laskami; środkiem biegła ledwie dojrzana rzeczułka, w dość duży staw zebrana. (…) I drzewom, i chatom, i ludowi było tam, jak u Pana Boga za piecem (…).”
Z uporem maniaka sięgam po klasykę literatury, która niesłusznie zepchnięta do lamusa, ma wiele do zaoferowania także nam, współczesnym. Wydawnictwo MG dba o to, by na naszych półkach nie zabrakło pięknie i solidnie wydanych pozycji z kanonu prozy światowej.
Jaszczur, jedno z wcześniejszych dzieł Balzaka, włączone później do słynnego cyklu Komedia Ludzka, stanowi taką “komedię ludzką” w pigułce. Podejmuje wszelkie zagadnienia, obecne w całej twórczości autora, a mianowicie problemy życia i śmierci, bogactwa i biedy, pieniądza, hazardu, sztuki, miłości, zwłaszcza niespełnionej, władzy, sławy, ambicji, żądzy posiadania i szczęścia, a także pokazuje odwieczne kontrasty jednostka a społeczeństwo, materializm a duchowość itp. To studium ludzkiej natury i analiza społeczna, osadzona w Paryżu w czasach tuż po rewolucji lipcowej.
“Znalezienie właściwej osoby jest tak samo ważne, jak bycie właściwą osobą” – te słowa angielskiej autorki Marion Stroud często wpisywałam wraz z życzeniami na kartki z okazji ślubu. Szkoda, że tego mądrego aforyzmu nie znała bohaterka najnowszej powieści Aliny Białowąs, Ewelina, która podczas bezsennych nocy z aptekarską – nomen omen – precyzją analizuje swoją znajomość i małżeństwo z Radosławem. Nie wiem, czy to z mojej strony skuteczna zachęta do sięgnięcia po tę książkę, ale wiem jedno – w tej powieści nic nie jest takie, jakie mogłoby się wydawać, więc nie śpiesz się z ocenianiem, Czytelniku!
Akuszerka – pielęgniarka wyszkolona w zakresie odbierania prawidłowych porodów, opieki nad ciężarną, rodzącą i położnicą oraz nad noworodkiem; położna. Tyle Słownik wyrazów obcych PWN. Jeszcze kilka lat po zakończeniu drugiej wojny światowej na polskich wsiach porody przyjmowały akuszerki. Dziś historia jednej z nich, wprawdzie postaci wymyślonej, ale jakże prawdziwej w swych marzeniach, dążeniu do celu, w chęci pomagania innym. Zapraszam do recenzji Akuszerki z Sensburga Katarzyny Enerlich.
Kim Edwards z zawodu jest literaturoznawcą i lingwistą. Zaczynała od pisania opowiadań, które zdobywały liczne nagrody literackie. Jednak prawdziwą sławę przyniosła jej powieść Córka opiekuna wspomnień. Została obsypana masą prestiżowych nagród. Na liście bestselerów „The New York Timesa” utrzymywała się 122 tyg., w tym 20 tyg. na pierwszym miejscu. Książka została przetłumaczona na wiele języków, ukazała się w ponad 32 krajach. W 2008 roku została przeniesiona na duży ekran. Doczekała się wielu wznowień, a w bieżącym roku wydawnictwo Replika znów postanowiło przypomnieć o niej czytelnikom.
Niedawno do Pszczyny, perły Górnego Śląska zawitała autorka naszego cyklu fotoreportaży “Poznaj swój kraj” Danuta Baranowska i opowiedziała o tej wycieczce w odcinku “Na Górnym Śląsku”. Natomiast ja wybrałam się tam w podróż literacką, a to za sprawą książki Gabrieli Anny Kańtor, która splatając historyczne fakty z wątkiem obyczajowym w uroczej, nieco baśniowej opowieści przybliżyła postać księżnej Hochberg von Pless, czyli tytułowej Daisy.
Po raz czwarty, niestety już ostatni, zaglądamy do świata czterech przyjaciółek, kobiet nieperfekcyjnych, zwyczajnych i zwariowanych jednocześnie, których życie – zresztą tak jak i nasze – pełne jest cieni, blasków i niespodzianek. Tym razem prym wiedzie Barbara, zmagająca się z trudami macierzyństwa, samoakceptacją i problemami… finansowymi. Autorki jak zwykle nie poszły na łatwiznę, komplikując życie swym bohaterkom uniknęły schematów, banałów i lukru. To powieść “do śmiechu i do łez”. Oczywiście w finale “amicitia vincit omnia”!
Pieniądz – łakoma rzecz. Siła napędowa i pokusa dla tych, którzy je mają, i dla tych, którzy ich nie mają. Niby pieniądze szczęścia nie dają, ale wiele mogą. Tym razem komuś ułatwiły życie, lecz jednocześnie komuś innemu je utrudniły. Zajrzyjmy do londyńskiego domu lady Lydiard i poznajmy historię jednego banknotu, skradzionego banknotu pięćsetfuntowego. Zapraszam do recenzji powieści Pieniądze mojej pani Wilkie Collinsa.
Pamiętacie Cudowną podróż? Jej autorka jako pierwsza kobieta została w 1909 roku uhonorowana literacką Nagrodą Nobla! Dziś już nieco zapomniana szwedzka pisarka, z wykształcenia nauczycielka, była mistrzynią opowieści, w których swobodnie łączyła skandynawskie legendy, baśniowe motywy, chrześcijańskie tradycje, umiłowanie ojczystej ziemi. Jej debiutancka powieść Gösta Berling przyniosła jej światową sławę i zapoczątkowała nową jakość w prozie XIX w. Dziś to już klasyka literatury. Zapraszamy do malowniczej Varmlandii, gdzie panuje dość mroczny, a zarazem magiczny klimat.
Znane bohaterki w kolejnej odsłonie. Bo nie od dziś wiadomo, że kobiety perfekcyjne są tylko perfekcyjne, za to nieidealne są po prostu fajne.Jedna z czterech przyjaciółek, Baśka, wreszcie została mamą. Czy kobieta, która przez całe życie skupiona była wyłącznie na sobie, będzie potrafiła odnaleźć się w nowej roli? Do tej pory los obchodził się z nią łaskawie, szczędząc jej większych trosk, ale i nad nią zaczynają się zbierać czarne chmury. Przyzwyczajona do luksusów i wygodnego życia, będzie musiała bardzo się postarać, żeby przetrwać burzę.Na szczęście, jak zawsze ma wsparcie w przyjaciółkach, które potrafią wyciągać się wzajemnie za uszy nawet z największych tarapatów.
Starość nie radość, młodość nie wieczność, śmierć ostateczność – wszystko to prawda. Śmierć jest nieuchronna, przybywa niespodziewanie. Jej nadejścia w wyznaczonym terminie spodziewać się mogli ci, którym wymiar sprawiedliwości wymierzył karę śmierci. Tę ktoś musiał wykonać… Zapraszam do recenzji książki Tomasza Kowalskiego Mędrzec kaźni.
“…W tej powieści czytelnik widzi oczami błękitno-granatowe okiennice domów z koronkowymi firankami, ciągnące się kilometrami rzędy menhirów, uliczne tańce i słyszy wszechobecną muzykę. Na tle wszystkich miejsc, z którymi związane są Hilda, Rosemarie i Inga, dzieje się wielka historia, ale także ich małe rodzinne historie, które składają się na treść ich świata, mają wpływ nie tylko na nie same. Katarzyna Enerlich pokazuje także, że więź z miejscem urodzenia i wychowania może być nierozerwalna, a tęsknota za tym miejscem i chęć powrotu do niego może całkowicie zmienić życie…”
RECENZJA PREMIEROWA
Chciałabym powiedzieć, że jest to lekka i przyjemna książka. Chciałabym powiedzieć, że to taka bajka dla dorosłych. I choć może częściowo ta powieść właśnie taka jest, nie można przejść koło niej obojętnie…
Od zera do bohatera lub – jak kto woli – od pucybuta do milionera, albo – jak w nieoczekiwany sposób dojść do wielkiej fortuny – tak całkiem przypadkiem, bez zbytniego wysiłku, niemal z dnia na dzień?
Chyba każdy, chociaż raz, miał takie marzenie i zastanawiał się, dlaczego nie jest w gronie tych nielicznych, do których akurat uśmiechnął się los. Takich szczęśliwców częściej można spotkać w literaturze lub kinie, aniżeli w życiu, jednak inspiracji twórcom tych sztuk musiało dostarczyć życie…
Wkrótce Wielkanoc, a co za tym idzie, Lany Poniedziałek, czyli inaczej śmigus-dyngus. Dawniej, zwłaszcza na wsiach, oblewano się sowicie wiadrami wody, współcześnie kulturalni ludzie ograniczają się do symbolicznego popryskania wodną mgiełką, czasem zdarzy się szklanka zimnej wody na głowę. Choć tradycję trzeba szanować i w miarę możliwości kultywować, to może by tak dla odmiany w tym roku w drugi dzień świąt uszło nam na sucho? Tym, którzy będą mogli wtedy delektować się spokojną lekturą, proponuję… Książkę o wodzie. Tak, tak, właśnie o wodzie, który to temat jest rozległy jak ocean, nurtujący i wart zgłębienia. Wcale nie trzeba mieć naukowego zacięcia, wystarczy zwykła ciekawość świata, by sięgnąć po publikację Aleksandry Kardaś, wydaną przez MG.
Do grona pięciu władczyń Polski, które opowiedziały o sobie Janinie Lesiak, dołączyła następna. To arcyksiężniczka Eleonora Maria Józefa Habsburżanka, córka cesarza Fryderyka III i Eleonory Mantuańskiej. Przybyła z Austriackiego Domu, by zostać królową Polski. Przez trzy lata mieszkała na Zamku Królewskim w Warszawie i nie pozostał po niej żaden ślad, prawie nikt o niej nie pamięta. Dziś przypomina o sobie współczesnym Polkom i Polakom w najnowszej powieści Janiny Lesiak Eleonora z Habsburgów Wiśniowiecka: miłość i korona.
Wilkie Collins to poczytny i ceniony angielski pisarz dziewiętnastowieczny epoki wiktoriańskiej, prekursor powieści detektywistycznej i sensacyjnej, którego nazwisko coraz częściej pojawia się na łamach naszego portalu i jest znane czytelnikom. Jego najnowsza powieść Basil, wydana nakładem wydawnictwa MG, ukazuje potęgę miłości między ludźmi z różnych stanów i cenę, jaką przyjdzie za nią zapłacić. Na recenzję zapraszam do małej wioski rybackiej w Kornwalii.
Odkąd na rynku turystycznym panuje ogromna konkurencja, wydawcy przewodników i folderów nie mają łatwo. Turysta bowiem, jak każdy klient, lubi „kupować oczami”, dlatego żeby przyciągnąć jego uwagę takie publikacje muszą mieć atrakcyjną szatę graficzną i przejrzystą treść. W efekcie na półkach księgarskich mamy mnogość pozycji, które poza rzeczoną grafiką, ceną i nazwą wydawnictwa nie różnią się poza tym niczym znaczącym. Natomiast na książki zawierające porządną dawkę wiedzy trafić jest już o wiele trudniej. Są rzadkością na rynku, ponieważ nie epatują kolorem, ilość fotografii w nich zawartych nie jest imponująca, papier zwyczajny, toteż wydawcy nie mają gwarancji na dobry zbyt i takich po prostu nie drukują.
