Odsłony: 93
Katarzyna Berenika Miszczuk, z wykształcenia lekarka, w twórczości literackiej próbuje różnorodnych gatunków. W swojej najnowszej powieści, drugiej części cyklu Kwiat paproci, sięga do naszych słowiańskich korzeni oraz dawnych wierzeń, przedstawiając alternatywne polskie dzieje. Nie można jej odmówić ogromnej wyobraźni. Noc Kupały poleca Iwona Banach.
Trudno jest wyobrazić sobie historię Polski bez chrześcijaństwa i nie chodzi mi tu wcale o współczesne spory ideologiczne, czy oczywiste odniesienia kulturowe, ale właśnie o wyobraźnię, a tej autorce Nocy Kupały nie tylko nie można odmówić, ale trzeba powiedzieć sobie wprost: Katarzyna Berenika Miszczuk zmierzyła się z zadaniem, jakie sobie postawiła, w sposób zaskakujący i zaskakująco nietuzinkowy.
Praca nad powieścią bowiem wymagała od niej nie tylko wiedzy, dokładności i polotu, ale i niesamowitej dyscypliny językowej.
W alternatywnej historii Polski, w której Mieszko I nie przyjął chrześcijaństwa, nadal panują słowiańscy bogowie i słowiańskie tradycje, a po ziemi chodzą wciąż dawne demony, strzygi i upiory.
Młoda lekarka Gosława, zwana Gosią, uczy się na szeptuchę. Jej podejście do życia sprawia, że miota się trochę między współczesnością a tradycją, usiłując pogodzić nowoczesność i tradycyjne podejście do życia. Mocno hipochondryczna (ta jej hipochondria mocno mnie ubawiła), przezabawna i nieporadna, musi zmierzyć się z przeznaczeniem, bogami i miłością, niestety przeznaczenie nie obiecuje jej długiego życia, bogowie usiłują za jej pomocą załatwiać swoje własne interesy, a miłość… No cóż jest trochę nie na miejscu, nie na czasie i raczej nie ma przyszłości.
Dziewczyna, trochę naiwna, wikła się w układy, z których trudno będzie jej się wyplatać, a w tle kwiat paproci…
Noc Kupały to druga (po powieści Szeptucha) część cyklu Kwiat Paproci. Szeptuchy nie czytałam i szczerze tego żałuję, bo jeżeli jest choć w niewielkim stopniu tak dobrze napisana i tak dopracowana jak Noc Kupały (a podobno jest), to trzeba po nią sięgnąć natychmiast!
Autorka pokusiła się o stworzenie czegoś zupełnie nowego, ale i tu – z podziwu chylę czoła – niczego nie wymyśliła. Sięgnęła do naszych słowiańskich korzeni oraz dawnych wierzeń i starannie, sumiennie je wykorzystując opisała swój świat.
Niektórzy pewnie powiedzą, że nie jest to tak dokładnie jak powinno być, ale… To jest powieść, powieść a nie opracowanie naukowe i jako takiej nie można nic zarzucić.
Czytając tę książkę dostajemy trzy powieści w jednej: dobrą fantasy, niezwykłą opowieść o miłości i quasi historyczną powieść o tym co słowiańskie, o bogach, wiłach, południcach czy porońcach.
Książka jest napisana bardzo dobrze, czyta się ją z ogromną przyjemnością i zaciekawieniem, zakończenie – zaskakujące i dające nadzieję na więcej. Z pewnością będę wracać do tej książki, bo poza przyjemnością czytania, jej atutem ponadczasowym jest propagowanie wiedzy o kulturze słowiańskiej, a to jak na razie rzadkość w literaturze współczesnej.
Polecam, Iwona Banach
materiał chroniony prawem autorskim
Autor: Katarzyna Berenika Miszczuk
Tytuł oryginalny: Noc Kupały
Wydawca: W.A.B.
Rok wydania: 2016
ISBN: 978-83-280-3687-1
Liczba stron: 352
Wymiary: 135mm x 202mm
Okładka: miękka
