Daily Archives: 2016-08-03
SZPIEG Z KSIĘGARNI NADAJE: ZAPOWIEDZI WYDAWNICTWA LITERACKIEGO NA JESIEŃ
Hits: 1942
Gorycz poranka i słodycz jesieni
Dopiero w późnym wieku się ceni.
– Jan Sztaudynger
A słodyczy będzie wiele. Do śmiechu, do polubienia, do wzburzenia, a przede wszystkim do CZYTANIA!
OTO JESIENNE NOWOŚCI WYDAWNICTWA LITERACKIEGO
“…ŻEBY WEWNĘTRZNY NASTOLATEK BYŁ JUŻ Z NAMI ZAWSZE…” – WYWIAD Z AGNIESZKĄ TOMCZYSZYN
Hits: 3817
Z wykształcenia jest anglistką i prawniczką, wydała trzy powieści dla młodzieży. Pisze – bo nie może się powstrzymać. Inspiruje ją wszystko, co ma dobrą, pozytywną energię – ludzie, wspomnienia, sztuka…
O młodości, ulubionych książkach, podróżach, przełamywaniu rutyny i o Baronie z zespołu Afromental… z Agnieszką Tomczyszyn rozmawiała nastolatka, Judyta Ciba.
KOMU BIJĄ DZWONY EINSTEINA? – o powieści Lajosa Grendela
Hits: 1600
Znów sięgamy po prozę Europy Środkowej. Tym razem będzie to powieść węgierskiego pisarza, mieszkającego na Słowacji – Lajosa Grendela. Posługując się groteską oraz ironią autor rozprawia się z iluzją transformacji ustrojowej w Czechosłowacji.
Jak, nie znając kogoś bezpośrednio, a jedynie czytając różne wersje jego biografii, odwiedzając miejsca, z którymi był związany za życia, oglądając jego twórczość, sięgając po zachowane zapiski i listy, jest się w stanie poznać go dogłębnie – niemal osobiście? Czy jest to zadanie w ogóle możliwe do wykonania?
Ach, ta rosyjska klasyka! Nie tylko ja mam do niej słabość. Tym razem przypominam dość krótką, ale bardzo wymowną powieść Fiodora Dostojewskiego, która z komedii przechodzi w tragedię, znakomicie ukazując ludzkie charaktery, namiętności i nałogi, jak się okazuje – niezmienne od wieków. Tylko czasy, kostiumy, rekwizyty i scenografia są inne, a ludzie nadal “grają” w to samo…
Ona piękna i młoda, do tego szlachetna i niewinna, on przystojny i szarmancki zakochują się w sobie niemal od pierwszego wejrzenia i… chcą żyć długo i szczęśliwie. Oboje są stanu wolnego. Na przeszkodzie stoi im pochodzenie, pozycja społeczna, majątek, wyznanie, ale są sobie przeznaczeni, więc wydaje się, że są to przeszkody, które siłą miłości uda się pokonać. Wytrwale walczą z przeciwnościami fatum i kiedy wydaje się, że są już niemal o krok od upragnionego i mozolnie zdobywanego szczęścia, los okazuje się okrutny, przerywając to, co jeszcze na dobre się nie zaczęło.
„Była to sobie… wioska (…) trochę jeszcze wołyńska, już nieco podolska, leżała w dole, co na jakiś jar zakrawał. Ponad nią na równinie szerokiej, ciągnęły się złociste łany zbóż niewielkimi, czarnymi przecięte laskami; środkiem biegła ledwie dojrzana rzeczułka, w dość duży staw zebrana. (…) I drzewom, i chatom, i ludowi było tam, jak u Pana Boga za piecem (…).”
